Tag: meta data

Συναντηθήκαμε με τον Γιάννη Θεοδωρόπουλο με αφορμή την έκθεσή του «Ιερός Άνεμος» στην γκαλερί Έλικα (8 Φεβρουαρίου-18 Μαρτίου 2017) κι ενώ υπολόγιζα να κάνουμε μια συνέντευξη, τα λόγιά του με οδήγησαν στο ποίημα «Αυτή η μέθοδος χρειάζεται έναν χρόνο ξανά και ξανά». Ο Γιάννης μίλησε συνολικά για το έργο του και ανέφερε ορισμένες αναμνήσεις οι οποίες εντάχθηκαν στο κείμενό μου. Ο αφορισμός με κεφαλαία είναι της Jenny Holzer.
Πέρα από τα ντοκουμέντα της ίδιας της έκθεσης, το meta . data δημοσιεύει τρεις φωτογραφίες που τελικά δεν παρουσιάστηκαν στην έκθεση.

ΑΥΤΗ Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ
Δήμητρα Ιωάννου

Τι κι αν το σπίτι είναι πεδίο μάχης; Τι κι αν στο σαλόνι απλώνεται η Σοβιετική Ένωση; Τι κι αν όλοι οι χώροι είναι κύκλωση, στρατηγική κίνηση, αναμονή, εκδίπλωση; Τι κι αν η ντουλάπα είναι κρησφύγετο και ο νεροχύτης απλά ο νεροχύτης;

Τι κι αν το σπίτι είναι σώμα; Τι κι αν το σώμα έχει χαρακώματα, όργανα αναπαραγωγής και όνειρα; Τι κι αν τα δωμάτια προσαρτώνται ένα-ένα στη μνήμη, τους ώμους, την αφή, το στομάχι; Τι κι αν οι προσαρτήσεις μοιάζουν με χειρουργικές επεμβάσεις; Τι κι αν το σώμα ανασκάφτεται συνέχεια για να επιβιώσει;

Προστάτευσέ με. Θα βρίσκομαι στο θερμοκήπιο όπου καλλιεργούνται οι επιθυμίες και το γκαζόν της δεκαετίας του 1970, όπου τα πεύκα είναι το παρελθόν, παρόν και μέλλον και οι ανησυχητικές ιστορίες καλύπτονται όπως το χώμα. Προστάτευσέ με. Θα έρθει η μέρα που το θερμοκήπιο θ’ αποκαλύψει το Χειμωνιάτικο Φως, το μετα-σοκ και τις ρέπλικες. Προστάτευσέ με. Το σπίτι είναι ένα Τυφλό Σημείο όπου ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΔΩΣΕΙ.

Τι κι αν το σπίτι είναι παγίδα; Τι κι αν η παγίδα έχει τυφλωθεί από τη βία; Τι κι αν μου ζητάει να τη σώσω; Τι κι αν δεν έχω την ηλικία του θανάτου και της απελπισίας; Τι κι αν τ’ αρχέτυπα σκοτώνουν τα παιδιά τους;

Προστάτευσέ με. Θα κάθομαι στη μέση του πουθενά κοιτάζοντας τη Βόρειο Θάλασσα, στα ασπρόμαυρα πλακάκια του χολ ανάμεσα στα γκροτέσκα και ιερά ψάρια. Προστάτευσέ με. Θα έρθει η μέρα που θα μου ζητήσουν να φύγω αλλά δεν φαντάζομαι τον εαυτό μου πουθενά αλλού γιατί εδώ είναι που συμπληρώνονται τα Ενδιάμεσα Σημειωματάρια. Προστάτευσέ με. Υπάρχουν αλληγορίες στα θεμέλια, δευτερεύουσες εικόνες, συγγένειες στα θηράματα, συγγένειες χωρίς πρωτότυπα, θηράματα χωρίς χώρες.

ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ «ΙΕΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ» ΚΑΙ 2 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

ΤΙΤΛΟΙ ΕΡΓΩΝ:

1. Άτιτλο, 2015
Untitled, 2015
εκτύπωση inkjet σε χαρτί fine art / inkjet print on fine art paper, 80 x 105 cm

2. Παρνασσός, 2015
Parnassus, 2015
εκτύπωση inkjet σε χαρτί fine art / inkjet print on fine art paper , 64 x 100 cm

3. Τα Ομοιοπαθητικά, 2015
Homeopathic Remedies, 2015
εκτύπωση inkjet σε χαρτί fine art / inkjet print on fine art paper, 42 x 54 cm

4. Σκυριανό Καρεκλάκι σκεπασμένο με Ιερό Άνεμο, 2015
Skyrian Chair covered with Sacred Wind, 2015
εκτύπωση inkjet σε χαρτί fine art / inkjet print on fine art paper, 48 x 68 cm

5. 501, 2015
εκτύπωση inkjet σε χαρτί fine art / inkjet print on fine art paper, 82 x 105,5 cm

6. Xειμωνιάτικο Φως, 2016
Winter Light, 2016
εκτύπωση inkjet σε χαρτί fine art / inkjet print on fine art paper, 59 x 105,5 cm

7. Tοπίο στο Σχινιά σκεπασμένο με Ιερό Άνεμo, 2016
Landscape in Schinias covered with Sacred Wind, 2016
εκτύπωση inkjet σε χαρτί fine art / inkjet print on fine art paper, 46 x 65,5 cm

8. Ουράνια Γλυκήτητα, 2015
Heavenly Sweetness, 2015
εκτύπωση inkjet σε χαρτί fine art / inkjet print on fine art paper, 29 x 36,5 cm

3 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ «ΙΕΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ»

Tophet, Yiannis Theodoropoulos.

Ludwich, Yiannis Theodoropoulos.

Seol,Yiannis Theodoropoulos.

H τρίτη ατομική έκθεση του Κώστα Χριστόπουλου με τίτλο «y.st.rd» παρουσιάζεται στη Γκαλερί Ζουμπουλάκη (31.3-6.5.2016). Η εγκατάσταση στον χώρο αποτελείται από ζωγραφικά και γλυπτικά έργα μεικτής τεχνικής. O Κώστας Χριστόπουλος γράφει ειδικά για την στήλη-συλλογή Meta . Data σχετικά με τα συμβάντα που διέπουν την έκθεση ενώ δεν αναφέρονται πουθενά και επιλέγει από το αρχείο εικόνων που διατηρεί (χωρίς λεζάντες ώστε να ξεχαστεί η προέλευσή τους) δύο δίπτυχα που δεν τελικά δεν χρησιμοποιήθηκαν στην έκθεση «y.st.rd».

y.st.rd, ΙΖΟΛΑ, Θεόφιλος, μαύρο
του Κώστα Χριστόπουλου

Ο Θεόφιλος, μας πληροφορούν οι ιστορικοί της νεότερης ελληνικής τέχνης, εγκαταλείποντας τη Σμύρνη το 1897 φτάνει στον Πειραιά και, κατόπιν, από εκεί στην Αθήνα «για να πολεμήσει σαν εθελοντής στον άτυχο ελληνοτουρκικό πόλεμο που ξέσπασε εκείνη τη χρονιά» κρατώντας μιαν αυτοσχέδια σημαία και τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια. Η σωματοδομή του και η νοητική του κατάσταση απέτρεψαν την επιστράτευσή του. Την άνοιξη του 1935 ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Ανδρέας Εμπειρίκος αποβιβάζονται στο λιμάνι της Μυτιλήνης για να αναζητήσουν τα ίχνη του Θεόφιλου στο νησί, περνώντας «από δρόμους άφτιαχτους, κακοτράχαλους, μισοπατημένους απ’ το βλαστομάνημα του Μαγιού». Η επονομαζόμενη «γενιά του Τριάντα» γοητεύεται από τον «απλό λόγο», από τη «λιτότητα» και την «αμεσότητα» που έχει «στενή συγγένεια με την αφέλεια των naϊfs. Και ακριβώς με τον κατεξοχήν Έλληνα naϊf του καιρού, τον Θεόφιλο, οι λογοτέχνες της γενιάς έβρισκαν δεσμούς». Το 1938, το περιοδικό Τα Νέα Γράμματα αφιερώνει ένα τριπλό του τεύχος στον Περικλή Γιαννόπουλο, μύστη της «ελληνικής γραμμής και του ελληνικού χρώματος», ενθουσιώδη θαυμαστή της φύσης «με τη στεγνή γη και τη θάλασσα». Μας τη σύστησε ο Ελύτης στους Προσανατολισμούς (1940), ο Σεφέρης στο Μυθιστόρημα (1935), μοιάζει με εκείνο το «σκληρό σαν σιωπή» τοπίο της Ρωμιοσύνης του Ρίτσου. Ο ελληνικός μοντερνισμός, ο στα όρια του εθνοφυλετισμού γεωκλιματικός λυρισμός της «γενιάς του Τριάντα», η αισθητική της ιθαγένειας θα συνθλιβούν στις μυλόπετρες της πλέον ρητής εκδοχής τους, αυτή της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1971 κηδεύεται ο Γιώργος Σεφέρης. Η κηδεία θα αποτελέσει την αφορμή μιας βουβής διαδήλωσης ενάντια στη χούντα. Τον Απρίλιο του 1972 ο διοικητής της ΕΣΑ Δημήτρης Ιωαννίδης, επιθεωρεί το εργοτάξιο της υπό ανέγερσης εξοχικής κατοικίας του Γεώργιου Παπαδόπουλου στην Πάρνηθα και διαπιστώνει πως απαιτούνται πρόσθετα «έργα ασφαλείας». Η βίλα δεν κατοικήθηκε ποτέ. Κατά την επιστράτευση του 1974 παρέμενε πλήρως επιπλωμένη. Η σκόνη δεν πρόλαβε να πέσει πάνω στα έπιπλα, τα στρώματα έμειναν στη νάιλον συσκευασία τους. Έκτοτε λεηλατήθηκε. Το κόστος της κατασκευής της ανήλθε στα 100.000.000 δραχμές. Από το 1973 η άλλοτε κραταιά βιομηχανία ηλεκτρικών ειδών ΙΖΟΛΑ δεχόταν την σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείρισή της από την Εθνική Τράπεζα. Η ζημιά της εταιρίας έφτασε το 1984 στο ύψος των 600.000.000 δραχμών. Θα συγχωνευτεί με την ΕΣΚΙΜΟ, δημιουργώντας μια καινούρια εταιρία, την ΕΛΙΝΤΑ. Τα Νέα της 20ης Δεκεμβρίου του 1984 πληροφορούν πως η ΕΛΙΝΤΑ εντάσσεται στην ειδική διαχείριση του νόμου για την εξυγίανση των προβληματικών εταιριών. Δύο ημέρες πριν οι εργαζόμενοί της διαδήλωναν στην Αθήνα. Το 1991 η εταιρία έκλεισε λόγω χρεοκοπίας. Τον Οκτώβριο του 2013 ένα μαύρο πανό στήθηκε στην πύλη του κτιρίου του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στην οδό Πανεπιστημίου. Στο μαύρο πανό δεν αναγραφόταν τίποτα…

ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ «y.st.rd»:

ΤΙΤΛΟΙ ΕΡΓΩΝ:

Τήλος, 2016, λάδι σε καμβά, 190 x 260 εκ.

Ανάβυσσος (χωρίς τον Α.Κ.), 2016, λάδι σε καμβά, 190 x 260 εκ.

Πανεπιστήμιο, 2015, χαρτί και μελάνι σε καμβά, 190 x 260 εκ.

Χωρίς τίτλο, 2015, χρησιμοποιημένα κεριά, 170 x 60 x 15 εκ.

Χωρίς τίτλο, 2016, χρησιμοποιημένα κεριά, 130 x 63,5 x 45 εκ.

Flagpoles II (Πειραιάς 1897), 2016, ξύλο, σπάγκος και μεταλλικά στοιχεία, διαστάσεις μεταβλητές

Χωρίς τίτλο, 2016, χρησιμοποιημένα κεριά, 70 x 55 x 36 εκ.

Κύβος ΙΙ, 2015, ξύλινο πάτωμα (parquet), 80 x 75 x 80 εκ.

ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ

DST : Session 0 – prequel

For their show at the project space Fokidos in Athens (02/29/2016-03/24/2016), the artists Margarita Athanasiou and Lito Kattou presented the installation Domestic Survival Tutorials: Session 1, digital embroidery on textile, copper rail, digital printed sticker, offset printing.
The video DST : Session 0 – prequel is a renegotiation of the material Margarita Athanasiou and Lito Kattou were working with for the production of the works for the exhibition at Fokidos. The material now composes a new work, and part of it is presented here.

Στην έκθεσή τους με τίτλο «Domestic Survival Tutorial: SESSION 1» που παρουσιάστηκε στο διαμέρισμα-project space Fokidos στην Αθήνα (29/02/2016-24/03/2016), οι εικαστικοί Μαργαρίτα Αθανασίου και Λητώ Κάττου παρουσίασαν μια εγκατάσταση που περιλάμβανε φασόν κέντημα σε ύφασμα, χάλκινους σωλήνες, αυτοκόλλητο σε ψηφιακή εκτύπωση και εκτύπωση offset.
Tο βίντεο «DST: Session 0-prequel» που δημιουργήθηκε ειδικά για την στήλη-συλλογή Meta . Data επαναδιαπραγμεύεται το υλικό με το οποίο δούλευαν η Μαργαρίτα Αθανασίου και η Λητώ Κάττου για την παραγωγή των έργων της έκθεσης στην Φωκίδος. Το υλικό συντέθηκε σ’ ένα νέο έργο μέρος του οποίου παρουσιάζεται εδώ.

THE EXHIBITION:
Domestic Survival Tutorials: Session 1 by Margarita Athanasiou and Lito Kattou is an open house to explore domestic space as a network between virtual subjects and actual objects. A bronze rail runs through the apartment, from the kitchen to the living-room while a medieval story about love and friendship, ageing and isolation unreels. The garments that rest on the rails, perhaps the costumes of the story’s characters, feature embroidered fragments of domestic utilitarian objects. Clothes protect and project but they also function as tools for the body to manage space. They represent the creation of a space for the body, a body already boxed in the actual space of the fokidos apartment.

EXHIBITION VIEWS | ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ: