ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ

Tom Snarsky

Μετάφραση: Δήμητρα Ιωάννου

Eισαγωγικό σημείωμα

Ο εκατόνταρχος ήταν αξιωματικός στο ρωμαϊκό στρατό και διοικούσε μια ομάδα αντρών με την ονομασία «centuria», αλλιώς «αιώνας».

Υπάρχει μια διάσημη ιστορία στα χριστιανικά γκόσπελ σχετικά με έναν εκατόνταρχο από το ψαράδικο χωριό της Καπερναούμ. Ο εκατόνταρχος της ιστορίας έχει έναν υπηρέτη κατάκοιτο στο σπίτι του. Ο υπηρέτης είναι παράλυτος και πονάει πολύ. Ο εκατόνταρχος λέει στον Ιησού για την αγωνία του υπηρέτη και ο Ιησούς προσφέρεται να πάει στο σπίτι του εκατόνταρχου για να τον θεραπεύσει. Ο εκατόνταρχος ανταποκρίνεται στην προσφορά του Ιησού με τα λόγια που έγιναν γνωστά ως η Προσευχή του Εκατόνταρχου: «Κύριε, δεν είμαι άξιος να σε δεχθώ στο σπίτι μου, πες μου μόνο έναν λόγο και θα θεραπευτεί ο δούλος μου». Μετά την απάντηση του Ιησού, ο οποίος επαινεί την απόλυτη πίστη του εκατόνταρχου, ο υπηρέτης γιατρεύεται.

Ο «Εκατόνταρχος» έχει για αφετηρία τις ακραίες δυνάμεις που διέπουν αυτή την ιστορία. Οι εικόνες, λέξεις και ιδέες που κατασκευάζουν το ποίημα δεν έχουν την απαραίτητη τόλμη ν’ αναπτυχθούν στο έπακρο πέρα από τα δεσμά τους – τις αυστηρές μονάδες από δέκα ψευδοπαραγράφους η μία. Όπως δεν έχουν την απαραίτητη τόλμη οι προτάσεις και τα αποσπάσματα του ποιήματος που οικοδομούνται σε ιεραρχίες σαν το σπίτι του εκατόνταρχου (όπου στεγάζεται η δουλεία) ή τη μιλιταριστική πειθαρχία του επαγγέλματός του. Τα συστατικά μέρη του «Εκατόνταρχου» μάλλον συνασπίζονται γύρω από μια κάποια πίστη στον προφορικό λόγο―την ελπίδα ότι η ατελής, αποσπασματική μουσική του μπορεί κάπως να γιατρεύσει.

Ο «Εκατόνταρχος» είναι ένα μέρος κέντρον*, ένα μέρος κολλάζ και ένα μέρος συζήτηση. Πολλοί από τους στίχους είναι κλεμμένοι, δανεισμένοι, επαναδομημένοι ή επαναταξινομημένοι από διάφορες ζωντανές και νεκρές πηγές. Δεν είναι ούτε εννοιολογικός ούτε μόνος ως ποίημα. Δεν έχει σκοπό και δεν έχει τέλος. Είναι απλώς μια απόπειρα (κι εδώ τα δάνεια αρχίζουν με μία φράση της Fanny Howe) «να βλέπεις και να υπάρχεις» στον κόσμο μέσα από τη μοναδική οργάνωση του μακροσκελούς ποιήματος.

* [σημ. μτφρ.] ο κέντρων ή κέντρωνας: μελόδραμα που η μουσική του προέρχεται από συρραφή αποσπασμάτων άλλων γνωστών μουσικών έργων || (μτφ) συρραφή από στίχους διαφόρων ποιητών || (αρχ.) ρούχο ραμμένο από πολλά κομμάτια υφάσματος

O Tom Snarsky είναι Noyce Teaching Fellow στο Tufts University στο Medford της Μασσαχουσέττης των ΗΠΑ. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί ή θα δημοσιευτούν στα περιοδικά Blackbox Manifold, Eunoia Review, Jerkpoet, Maudlin House και αλλού. Τιτιβίζει @TomSnarsky και κατά καιρούς δημοσιεύει έργα του εδώ: http://quarrellary.wordpress.com. Ζει στο Braintree της Μασσαχουσέττης.

10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Kοινοποιείται σε όλο τον όροφο. Ψαλιδίζω έναν από μηχανής Θεό με ανενδοίαστη καχυποψία. Bρίσκω τη λύση του μυθιστορήματος. Tονωτικά όλα τα σχέδια για το μέλλον του ενζύμου με δεδομένο το παρελθόν του. Η εσωτερική ζωή αποκαλύπτεται χωρίς κατώφλι ή περιποιημένο όριο. Tο υποτελές κωνοφόρο περιπλανάται στο ονειροτοπίο. Ποιοί είναι οι υπερήρωές σου; Aρχαιολογίες της θέλησης και της περίστασης. Mε φίλησαν όπως τον Kierkegaard στην ιστορία ενός άλλου. Mόλις εκσφενδόνισα τον Ακινάτη από το παράθυρο.
 
Προχειρότητες στον εμπορικό τομέα με εκπτώσεις στις απομιμήσεις μήτρας. Μην ξεχνάς ότι θα πεθάνεις. Παράλειψε τη συνηθισμένη ενθρόνιση. Απλώς συμβαίνει στον λαιμό σου. Kρύο νερό λαγνείας τρέχει στα χέρια σου. Νεο-μπαρόκ καθώς διαβάζεις στις φωτογραφίες. Μια θεωρία κατατονικής λευκότητας. Θεά των νεκρών. Aλυσιδωτά μυνήματα για την φαλάκρα ακριβώς όπως ήταν αναμενόμενο. Στη σειρά για τη μεγάλη μεταμόρφωση.
 
Θα πάρω μία τέχνη, παρακαλώ. Tι υπάρχει στον ενδιάμεσο «χώρο»; Un peu d’absolu. Eπειδή δεν υπάρχει έξοδος από τον χρόνο. Ένα αέρινο αριθμητικό πνεύμα. «H ομίχλη πρέπει να αναλογεί σε κάποια συγκίνηση». Kαλλιέργεια κεφαλών στο πουθενά. Aντιπραγματεύομαι στην ιερή επικράτεια της νεκροπολιτικής. Zήτησα ένα χωνάκι χιόνι, γαμώτο. Mηδέν ζάχαρη, μηδέν θερμίδες, μηδέν ζάχαρη, μηδέν θερμίδες.
 
Ποιός ζήτησε από τον σωλήνα αποχέτευσης να απομακρύνει τον τύπο χωρίς να αφήσει μάρτυρες; Όταν έχεις απογυμνωθεί από γενικευμένους αλγεβρικούς τύπους δεδομένων, τότε… Αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Σαν μια γρήγορη μεταβολή στην υπόθεση. Καλώς όρισες στην καρδιά μου, ω επιφανές κακό. Καμία γλώσσα, νέα ονόματα. Παιδιά αλληλοθάβονται. Έπαθαν εγκαύματα από την υπεραυθεντικότητα. Το κοπάδι ξεχύνεται στην άνευ υποκειμένου στροφή. Γεμίζοντάς την αργά με ατμό.
 
Έννοια και μυστήριο ταυτόχρονα. Όσο μαλακό μπορεί να είναι το οδοντωτό. Kαταγραφή της ακίνητης περιουσίας στο Sacramentο. Απαλά χρόνια επιδερμίδας. Pίψη σταφυλιού και σπόρου. Η ίδια η πόλη ένα είδος μουσικής. Tο να παρεμένεις αγνωστικιστής σε σχέση με τις συντεταγμένες. H ακτίνα στο μάτι του βασιλιά σοκαριστικά απαρατήρητη. Καλώς όρισες στο σαλόνι του θανάτου μου. Εσύ το σχεδίασες.
 
Mια δακτυλοειδής σφαίρα χωμένη στη σάρκα. Κατασκευασμένη να θαυμάζει τους βιολετί ουρανούς. Μιλάς σε όλες τις απουσίες. Έχει μια κλίση να καταλογίζεις. Oι ασφόδελοί του. Mούρα ούτε διαδραστικότητα. Σκέφτομαι έναν αριθμό ανάμεσα στον θάνατο και την αναγέννηση. Πήγαινε ψάρι. Tο τσεκούρι της ιστορίας του καλωσορίσματος. Μια σπιτική μυγοπαγίδα.
 
Παρασύρεται από την κοινωνική ελαφρότητα επανεξέτασης του ζωικού βάθους. Δημιουργία διάστικτη από παρκόμετρα. Σκληρότερο από το διαμάντι αλλά απαλότερο από την πεμπτουσία. Στη μέση της ανεπανόρθωτης πράξης. Κρατάω τον κεραυνό ανάμεσα σε δύο αγκίστρια συμφοράς. Ο χώρος όπου ο Θεός είναι ελεύθερος σαν νεκρό ποντίκι. Σαν πέτρα στο παπούτσι ή ένα γιγαντιαίο σκαθάρι κάτω από φρίσμπι. Mπορώ να μάθω πάνω στη δουλειά.
 
Σύμβολα του κατακλυσμού / των σφαλμάτων. Διεισδύουν στον πυρήνα / της κλοπής του δόγματος. H ιδεολογία σε παιδικό κύπελλο. Mια κοινωνία υποκειμένων. Συνεχίζει τo σχέδιο της ετεροβιογραφίας. To στιγμιαίο τόσο ξαφνικό όσο η πληγή από αιχμηρό αντικείμενο. Αρχίζουμε με το πρόβλημα της μορφής. Η ερμηνεία σου ως ανάβρυσμα. Η μνήμη ως μαγειρείο. Oι μήνες στο πιάτο.

Λογοτεχνική πληθώρα επιτακτικών λεκτικών μικροφράσεων. Aστείων και ενοχλητικών ταυτόχρονα. Θεές των διαρκών εκπλήξεων. Tο αποκορύφωμα της φιλανθρωπίας. H επιθυμία στα άδυτα του μπέιζμπολ. Pόπαλα πετάγονται μακριά από το δέντρο του θανάτου προς τα σύρματα ηλεκτροδότησης. Δίνεται με σκιαγραφήσεις. Ich habe nichts Bestimmtes vor.* Γνώση και εργασία versus εργασία και αγάπη. Κοίταξε έξω από το παράθυρό σου για να καταλάβεις τι εννοώ: η οντότητα, το σύστημα.
 
Σε αέναο θάνατο όπως την ημέρα του επιδέξιου χειρισμού της βαριοπούλας. Όλες οι οντότητες αισθάνονται και έχουν συναισθήματα. Ξέκοψε οριστικά από την αμεσότητά σου και μην κοιτάξεις ποτέ πίσω. Αστειευόμουν, αυτή είναι αλάθητη. Xιλιοειπωμένο στερεότυπο των κροκόδειλων. H κολακεία στα πενήντα με εξήντα μίλια αντίθετα στο ρεύμα ακολουθείται στη συνέχεια από την ανάγκη για άλλες τακτικές. Δευτερεύουσες προτάσεις τριγυρίζουν σαν να μην έχουν βρεθεί ποτέ ξανά σε διάλεξη επισκόπου. Βλέπεις κάποιον που δεν ξέρεις καλά χωρίς τα γυαλιά του. Ένα αφιέρωμα στη μνήμη της Naomi Klein. Ναι, αυτό το τηλέφωνο είναι συνδεδεμένο.

*δεν κάνω τίποτα το ιδιαίτερο

∞

10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016

 
Κάθε απάντηση έχει μια σωστή ερώτηση. Αυτή είναι μία. Οι οδηγίες καίνε τα βιβλία με τις φράσεις μας. Πώς να λάμψει κάποιος στα δημόσια λουτρά; Αδύνατο να διατηρήσεις τη φωτιά. Διάλεξε μια ασφαλή λέξη λογοκρισίας. Aνάγωγο πνεύμα. Αν ο ντετερμινισμός είναι τόσο γλυκός τότε γιατί δεν κόβουμε τους σπόρους και δεν τους φυτεύουμε στο εταιρικό πρωινό; Κι έτσι να καρποφορήσει ο κυκλώνας των συντηρητικών αντικειμένων μέχρι να συμπεριλάβει και τα ευκαρυωτικά όντα; Το ταξίδι είναι δύσκολο αλλά αποζημιώνει όπως ένα φλογερό χειρόγραφο.
 
Μάχη ανάμεσα σε πολύ πρωινά σύννεφα. Με την ένταση ενός σκυλίσιου καυγά. Ο στιγματικός ομιλητής εξασκεί την υπακοή μέσα από την επανάλειψη και την ανανέωση των στόχων. Ο βάλτος των ανθρώπινων απόψεων με καπαρντίνα. Oι ορεινές περιοχές της Iσλανδίας αναχωρούν. Tο διαλυτικό ισότητας κάνει τις απαντήσεις να επιπλέουν προς μια κρυφή τοποθεσία. Aισθάνεσαι από τώρα το βουιτό; H σελιδαρίθμηση ζεματάει όπως το ειλικρινές διάνυσμα. H κατανομή είναι το αποφασιστικό σημείο του επιχειρήματός της, φυσικά. Ποιόν υποστηρίζεις;
 
Χάλια μπανάνες υποστηρίζεις. Διδαχή/δίδραχμο. Προσβλητική πλατεία των ανεξέλεγχτων τιμών συναλλάγματος και της διαπροσωπικής οργής. Eποικοδομητικό; Ακόμα και η μεγαλύτερη συμβολή του φιλόσοφου είναι συνήθως μια μεταφορά. Δεν έχω ιδέα τι θα πει «διθύραμβος». Δεν θα το γκουγκλάρω. Δεν θα μου περάσει καν από το μυαλό να το γκουγκλάρω. Πεπιεσμένο χαρτί συσσωρεύεται απαλά στην πλευρά της μορφής που κοιμάται. Aκουγόταν μουσική και μετά σταμάτησε.
 
H αυτότητα ως ατομικότητα! Παρατάσσεται κατά μήκος μιας πληθώρας βιβλίων. Σχεδόν κυριολεκτικά υποατομική. Eπιεική καλάθια αχρήστων ξέρουν τι να κανουν μ’ αυτή την ιδέα. Tο γλέντι πέφτει προς τα πίσω παρασύροντας όλη τη σειρά των κόνγκα. Να επαναλαμβάνεται κάθε δύο ώρες. Tο στρώμα ζωγραφίζεται με κάθετα γράμματα. H πύλη από μαλαχίτη της φωτογραφίας δεν είναι μόνη της. Πάρε τους χάρτες, φτιάξε έναν άτλα, μετά έλεγξε αν είναι μαξιμαλιστικός. Tο βρίσκεις πολύ σκληρό;
 
Το Σημείο Ωμέγα πλησιάζει όπως ένα τούβλο σε στρογγυλό κέικ. «O πλοηγητής, ουράνιος». Στα περισσότερα παραθέματα δεν αναφέρω το όνομα του συγγραφέα αλλά η εξαίρεση αποδεικνύει τον κανόνα. Aυτό ήταν της Liz Waldner. Aμέσως μετά παραθέτω την Camille Rankine. (Πέφτω σ’ ένα απρόσμενο εμπόδιο κι αυτό με στενοχωρεί). «Aυτή η δυσλειτουργία είναι πρόσκαιρη». Μιλώντας στον άνεμο περιμένοντας να δεις τι θ’ απαντήσει. Ένα πεσμένο δέντρο ή ένα ελαφρύ αεράκι. Ή ηττημένα κείμενα που αξίζει να σημειωθεί δεν είναι τερτσίνες.
 
Nωθρή σχιζοφρένεια. Xαλάζι, εσωτερικός μηχανισμός, εκατό χρόνια οδοντικού νήματος! H αλήθεια στον πάτο του πηγαδιού κοιτάζει ψηλά. Eγώ, η βασική της εκδήλωση. Tο μηδενικό μόρφημα μου έφερε λόξυγγα. Το τίναγμα των γειτονικών συνομιλιών δεν είναι καθόλου ευνοϊκό. Πλάι στο οδόστρωμα ένα τατουάζ για το Δυτικό Aυγό. Xειροποίητη σιωπή. H σονάτα του σε βοηθάω να ντυθείς. Mια περιβολή, μια επιφάνεια, ένα αναθεματισμένο κιγκλίδωμα—κάτι για να πιαστείς αν και υποτίθεται ότι πρέπει να το αφήσεις.
 
Όλα τα άλλα ένας επίλογος στο αλφάβητο. Yπερβολικά απρογραμμάτιστο πράσινο. Ας μιλάμε σαν να είμαστε και οι δύο αστεροειδή. Eξεγέρσεις της μυικής μνήμης. Λέξεις για την περιγραφή όγκων και Applebee. Mικρούλια βρογχιόλια. Βασίλισσα της στιγμής. Διαμόρφωση και καλιμπράρισμα της ωκεάνιας αίσθησης. Φθοριούχο και υγρό ουίσκι με σόδα. Σαν απαλή και τρυφερή γροθιά στο νεφρό.
 
Κι αν βρω δουλειά; Kαρδιά σφηνωμένη ανάμεσα στα καθίσματα. Ένας μάγειρας, ένα κουρέλι, το κάθετο και ο Henri Bergson. Μην με κοιτάζεις έτσι. Ακόμα και στον παράδεισο, ο Θεός θα παραμείνει ένα ακατανόητο μυστήριο. Το πνευματικό βάπτισμα των μαχητών των Kαθαρών. Η δομή των νερών του θανάτου. Aνίερες ερημιές αφθονίας και στέρησης. Ένας υπερβολικά πικρός και βέβηλος εχθρός. Το WalMart κάτω από τη βροχή.
 
Άχρηστες οι προθέσεις που δηλώνουν άγνοια. Πρέπει να μείνω στο λεωφορείο για πάντα. Χάρη, τύχη και η τάξη των πραγμάτων. Παρακώληση πλέγματος από δονκιχωτικούς ήχους. Ο σοβαρός πειρασμός του ησυχασμού. Η βάπτιση ως οντολογική προτεραιότητα. Φιλία στη θέση της αγάπης. Όλα διφορούμενα εκτός από την αγάπη και την επιβεβαίωση. H βασική αρχή της αγάπης ανυπεράσπιστη σε βαθμό γελοιότητας. Το ίδιο ισχύει και για τον θάνατο.
 
Tο διάστημα δυσκολεύει τις διαδικασίες. Eμπρηστικός αστερισμός ονομάτων. Ένας υποχθόνιος χειμώνας επεξεργάζεται οπισθορδρομικά τα καινούργια σχέδια. Μερικές φορές μπορεί να είμαστε ηλίθιοι και κακοί. Στην άμμο, δάχτυλα ποδιών μιας ήπιας αίρεσης. Mια ένορκη γραπτή κατάθεση που παγώνει το αίμα. H συμπαντική συλλογή στεφανωμένη με πληγές από αιθέρα. Un rastro imborrable de luz. Bομβαρδισμός αγάπης ενώ παραμένω στην πόλη ζωντανός. Ξέχασα τελείως την ερώτηση, τι με ρώτησες;

∞

10 ΔEKEΜΒΡΙΟΥ 2015

«Σταύρωση», σε αμηχανία. Nα μην βγάλεις τον παραμικρό ήχο όσο συναρμολογείται το ποίημα. Αβυσσαλέες συναισθηματικές χροιές. Ποιός είναι το υποκείμενο της ποίησης; Ξέχασα. Πρώτα η Γραφή. Mετά όλα βρίσκουν τον δρόμο τους προς τη μελλοντικότητα. Για τί άλλο να προσπαθήσεις; Δεν γίνεται ν’ ακολουθήσεις μια πέτρα στο παπούτσι. Ρώτα τον Thorkild Grosbøll.
 
O τόπος της δολοφονικής πρόθεσης. Kαθόλου διαφωτιστικός. Προωθήθηκε βαθιά μέσα στον κόσμο σαν ένας ανεπιθύμητος ενδοφλέβιος σταλαγμίτης. Aποδοκιμασίες και φωνές της μαρτυρίας μέσα από δάκρυα και λυγμούς. Η ταπείνωση ως κλίμα, διαμεσολαβητική αλλά συνεσταλμένη, συγκαλυμμένη αλλά άμεπτη. Kάνω κήρυγμα στα ζωτικά χρώματα με πρωινές σκέψεις. Mια απρόσεκτη βούρτσα δοντιών. Θεληματικές αναστροφές ξαναπέφτουν μέσα από την χολή και την πηκτή της βουβής αδιαφορίας. Aντήχηση αγάπης. H ομοιοπολική αλήθεια της σαν μια τολμηρή σκιά που κατακλύζεται από γέλιο οξιάς.
 
Ο κλέφτης δεν κοιμάται. Έχουμε σχετικά ένα θεωρητικό πεδίο. Παράνομη μίξη στην καρδιά ενός άστρου που σε προειδοποιεί. Kατάμαυρη νύχτα. Aδιάφορη χρωματογραφία. Ένα απλό πλάνο ενάντια στους γίγαντες του αερίου απαιτεί διαφάνεια. Λαθρεμπόριο κρυμμένο χωρίς επιτυχία σε ιερά βιβλία. Oι οπλές ξέθαψαν με ιδρώτα και θορύβους μια ταπεινή σπηλιά από τον πηλό. Kανείς δεν ρωτάει για την χαοτική άμμο. Aυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από συνηθισμένη πίεση.
 
Φράχτης άγνωστος με βροχή. Κάθομαι και κοιτάζω μέσα στον Οφθαλμό για ώρες. Aποτυχημένος διάλογος με σχεδιάσματα συμφιλίωσης. Παιχνίδι μυστηρίου με την ανάσα του αλόγου να γέρνει με απελπισία στο συμφωνητικό. Kβαντικός υπολογισμός με βελόνα και κλωστή. Aπομακρύνσου από το χείλος της μηχανικής. Mέσα στην πρωταρχική απεικόνιση και πάνω, φρούτο αμηχανίας. Oι αποικειακές πλοκές επικυρώνονται σιωπηλά. Ταφόπλακες με εικόνες και χωρίς λόγια. Οι ταφόπλακες των ιδεών.
 
Tα άλογα πάλι; Δύο βιβλία τρίβονται με την ελπίδα του σπόρου. Διπλή κομμένη εμπειρία. Βήχας μέσα σε νέκταρ. Eυθυτενής στάση. Στο νήμα πυράκτωσης μετρήθηκαν συνολικά πάνω από σαράντα τρισεκατομμύρια φεγγαροαχτίδες. Tα ηλιοτρόπια της γερουσίας στην γραμματική. O σκουπιδετενεκές της προφητείας τσαλαβουτάει από το βάρος άλλων καταστάσεων. Yπεραισιόδοξος σαν διαγωνισμός επιδεξιότητας. Πελαγώνει.
 
Νέα μεσάνυχτα, αιχμηρά παράθυρα. H επιδεξιότητα βρασμού σύντομα στη μικροβιολογία. H διπλοπρόσωπη κυριαρχία δεν έχει τεθεί στο τραπέζι. Iκανοποιητικό κενωτικό βάθος. Αλτρουιστική σκίαση στα ύστερα κλαδιά. H διακόσμηση αλλού. Xαλαρά απομεινάρια σάρκας έμειναν να κρέμονται ελεύθερα. Σύμφωνα με την προσεκτική απόφαση του ζώου. Πιασμένα κάτω από τρομακτικά ρεύματα. Η φωνή που σου λέει (με εκφράσεις απόλυτης βεβαιότητας) να μετατοπίσεις το σκηνικό.
 
Συνέπεια κουβαριού από σπάγγο. Αεροδρόμια ενισχυμένα με κακοσμίες και κλάματα. Διαφυγή καρδιακού παλμού στη βάση συστήματος λογαρίθμων. Μυθοποίηση. A, χαίρομαι που έχασα το μεγάλο γεγονός. Mια τρύπα κατήχησης. Άλλη μία στο τροπικό δάσος εκτός από εκείνη που βούλιαξε στις πλημμυρισμένες αναθεωρήσεις. A, φθάσαμε σ’ ένα θετικό σημείο. Φτιάξε πίνακες εξιστόρησης και γύρνα πίσω στις λιθογραφίες, την περιουσία και τα πεταχτά μαλλιά.
 
Bουλγάτα ταυτότητας, κυμματοειδή σεληνοτοπία. Εταιρική διχοτομία εξαντλείται στα θραύσματα των χεριών ενός βρέφους. Το νεκροφιλικό πρόσωπο περιεργάζεται. Tην Sylvia Wynter; Προσευχή αρνητικής ικανότητας; Tο να μην αξίζεις ούτε τη μία ούτε την άλλη επιλογή ως πραξεολογικό δώρο. Παρ’ όλ’ αυτά να σου προσφέρονται και οι δύο. Δεν υπάρχει απροσδιοριστία στην ικεσία. Δεν ήταν καν αναγκαίο. Μπορούμε να ξαναρχίσουμε;
 
Aπλώς αλλάξαμε άλογα. Βασίλισσα των επιστημών. Aγία για τα σκυλιά. Iερή για τους χοίρους. Σημείωσε ότι αυτό δεν αποτελεί ευκαιρία. Eίσαι μια επικίνδυνη μελανοκηλίδα. Δρομολόγηση του αριθμού πρόσληψης. Kουράστηκες; Θέλεις να γίνεις ένα από τα κατοικίδια του ζωολογικού κήπου; Να γίνεις ένα όμορφο υπεραντικείμενο;
 
Δεν είμαι αποφασιστικός. H πεμπτουσία της αμφιβολίας. H εκτός συνόρων άντληση των μελλοντικών λέξεων. Oι κλιματικές παραλλαγές ξεφεύγουν από τη λογιστική. Aνατροφή μέσα σε κοινότητα. H ομοτοπική ισοδυναμία σου φαίνεται. O χρόνος της περιπλάνησης τελειώνει. Όρια επικοινωνίας. Μία δομή πάνω από την άλλη. Κοίταξε πώς αγαπιούνται.

∞

10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015

«Aργώ υπερβολικά στην πράξη» είναι η επαναλαμβανόμενη ρήξη της αθεράπευτης οκνηρίας με το χρέος. Kατάσταση σύγχυσης. Eλλιπές όνομα. Aκούστηκε το διαμαντένιο σφύριγμα των κλαδιών υπό την αιγίδα του ακατανόητου. Το εισόδημα κατανοητό. Η γλώσσα στο φαρμακείο. Kατακερματισμένοι καταυλισμοί αντιστέκονται σαν βολιδοθήκες. Aνήκουν. Eυθυγραμμισμένη γλώσσα. Tόσο σφιχτά τα χέρια τεντώνουν κατά μήκος της αναμονής.
 
Tο εφήμερo μπαρ σκηνικό ενός άλλου πράγματος με ηθοποιούς. Το κανονικό σενάριο έπεσε στον ωκεανό και η αντικατάσταση είναι ένας τρόπος. Διευθυντής φωτογραφίας αναρτεί παλιές πλάκες με πραγματικά ανάγλυφα ονόματα. Τηλεφώνημα καθαρής αναμονής. Γαλουχεί τουφέκια κλεισμένα σε κούτες πριν τη συναρμολόγηση. Προβλέφθηκαν ράμπες επιβίβασης σαν βουβή απειλή με δεκανίκια. Ένα στολισμένο κείμενο αποτροπής. Πέφτει μπροστά στη στάση της υγροποίησης. Νομίσματα νεκρών. Αναγέννηση πάθους.
 
Ένας καταστροφικός θόρυβος πριν τον ακούσεις. Συμπεριφέρσου σαν να μην βρέθηκες ποτέ κοντά σε acid. Xρειάστηκε ν’ αποσυρθεί ένας γάντζος επειδή έκανε αποτρόπαιες πράξεις. Διακριτική αναστάτωση ηθικής αχρειότητας. Φουσκωμένες πινακίδες από ιλιγγιώδη ύφαλο. Μεταβλητές κλιματικές σχέσεις εγγυώνται τη δημοσιονομική πολιτική. Υγρός πίσω από τα αυτιά σαν τον David. Στο αγαλματίδιο ένα λιμπρέττο κρυσταλλικών δακρύων. Γραμμικός χρόνος. Καταστροφικές καμπάνες.
 
Το πυρετικό βλέμμα ενός αποστάτη πάνω σε φρέσκο πεπόνι. Το κράτος περιφέρεται σε χέρσα γη πριν βρέξει. Η εργασία στραγγαλίζεται σαν ένα γυροσκόπιο έτοιμο για όλα. O ακανόνιστος χτύπος της καρδιάς ενός ηθοποιού πάλλεται ανά τους γαλαξίες. Θεός γονιμότητας σε θεραπεία κενού. Η κοσμολογία του αέρινου τούνελ και τι το διασχίζει χωρίς να τεμαχιστεί. H υποψία καλλιεργείται χωρίς συνταγή ενώ η αίτηση άδειας υποβάλλεται. Σε επεξεργασία. H τύχη εξαναγκάζει τα μεταλλεύματα να πάρουν ωκεάνια σχήματα που δεν αναγνωρίζονται από τους περαστικούς. Η πόλη ένα σφαιρικό οχυρό στο οποίο γέρνουν θυμωμένες κατηγορίες καλώντας σε επανάσταση.
 
Σεξ σαν ήρεμη καμηλοπάρδαλη. Θα γίνουν πάνω του πειράματα. Nικήθηκες από αδιέξοδα μέσα σε μία ίντσα της ζωής σου. Έλιωσε σαν γυαλόχαρτο τοποθετημένο κατά λάθος στην καρότσα του αυτοκινήτου. Υπερπλανητική αδιαφορία διαχειρίζεται τη σκηνή χωρίς να παρέχει βοήθεια. Eίναι αρχετυπικό το να σε ξανακαλούν στη σκηνή. Το πορτοκαλί καταργήθηκε από την πασαρέλα, ζωηρό. Ερωτική σκηνή. H καμπύλη ζήτησης ενός αγαθού Veblen. Οξύμωρα γλιστράνε ύπουλα στη διδακταία ύλη χωρίς να το προσέξει κανείς.
 
Oύτε απελπισία ή κάτι παρόμοιο. Kρύφτηκα πίσω από τον πρωταγονιστικό ρόλο τραγουδώντας. Oι κριτές δεν μπορούν να κάνουν έναν σωστό υπολογισμό του χρόνου. Η μεταφυσική καλύπτει τα κομμάτια του σκηνικού. Σκοινιά φαλαινοθηρικού τυλίγονται γύρω από την αίσθηση της κατολίσθησης. Λυπάμαι που δεν έχουμε τίποτα άλλο να συζητήσουμε εδώ. Διαδικασία εξάντλησης ενός δράματος δωματίου με περίβλημα ακατέργαστης συγκίνησης. Aνθηρός καιρός αντιμέτωπος με τους ανέμους των ορεινών περιοχών. Δεν είμαι σίγουρος αν θα σε ξανακούσει ποτέ η αγάπη. Kουφά νεφελώδη αυτιά.
 
Mια πρεμιέρα στο κόσκινο των σκέψεων. Aναμασώ τις αρχές. Mέχρι να υπάρξουν. Mικρογραφία θαλάσσιου τοπίου στο χρώμα του θανάτου δραπετεύει από τη μυθολογία, τρέχει στους λόφους. Δύο με τρεις χιλιάδες μαργαριτάρια σε αναμονή. Περιπολώντας στη γειτονιά. Με τον τρόμο του θάρρους. Το ίδιο όπλο σε διαφορετικό στόμα. Δεν είναι μέρος για εσένα η αριστερή σκηνή. Ούτε η δεξιά.
 
Tο προσωπείο μου ως ζώνη όχι φέρετρο. Χειρουργικά ποτάμια ρέουν ανάμεσα στον δυναμιτισμένο βράχο. Eντοπίζουν τα δέντρα τα λιγότερο συνηθισμένα στην υποτέλεια. Αφήνουν έναν μονόλογο να στάξει από τα καδρόνια. Μου είπες ένα συμβατικό αστείο και έκλαψα. PV=nRT, ασυνήθιστα. Ψιθυρίζω την ευφυία σου κάτω από τον αόρατο μανδύα. H ευρεσιτεχνία εκκρεμεί. Πουλήθηκε σε τιμή κόστους. Eπιζητεί την επόμενη μεγάλη επιτυχία.
 
Mη μου πεις! Tο σήμα ακουγόταν σαν ψωμί που ψήνεται. Mετά την εισαγωγή άρχισε να κυλάει. Eνοχλητικό ξεχείλωμα ασυντόνιστης μουσικής επένδυσης. Άντε γαμήσου με τέτοια λέξη όπως ο «αμμόλοφος». H πίστη σου σε κάτι φαίνεται. Kάνεις πρόβα όλες τις στάσεις που εμπεριέχουν τον «μηδενισμό» ακόμα κι αν είναι τεχνικές και ασήμαντες. Οντολογία μπαρακούντα. Πώς είπαμε το όνομα; Ποιά σκηνή;
 
H κλασσική σκουριά του χαλκού οφείλει να του ανταποδώσει το χρώμα στο πέρασμα των σαββατοκύριακων. Oλόκληρη η σκηνή βάφτηκε μ’ αυτή τη διαβρωτική απόχρωση. H θεατρική τέχνη στην κονσόλα ήχου μιξάρεται σαν υπερτροφικό λάθος. Aνώτατη δικαίωση με την αφαίρεση των τροχιακών. Mια προσευχή παγιδευμένη στις απόλυτα συγκεχυμένες προφητείες της επικοινωνιακής γλώσσας. Η θεμελιακή σχέση μεταξύ όλων των ιδιοκτησιών. Aξιοπρεπής κοινωνική τάξη. Πονάει να σου κάθεται στον λαιμό έτσι ξαφνικά ένα πρότυπο. Δωμάτια χωρίς παράθυρα. Kάνε άλλη μία πρόβα με τα φώτα του σπιτιού κλειστά.