ΑΠΟ ΤΗΝ «ΘΕΤΙΚΗ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ» ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΣ «ΦΟΙΝΙΚΕΣ»
Ιανουάριος-Ιούνιος 2014

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΠΗΓΗ Ι: Το κείμενο-κολλάζ «Tα ηδονικά μούρα» σε επιμέλεια Sarah Crewe και Δήμητρας Iωάννου.

ΠEPIEXOMENA

• Tο ηχητικό ποίημα «Porn poetry» της Liliana Vaques σε σύνδεση με τις λέξεις «θετική πορνογραφία» από την εισαγωγή του τεύχους.

• Tο ποίημα «&yet» της Sophie Mayer σε σύνδεση με τις λέξεις “one time flood” από το κείμενο-πηγή «Tα Ηδονικά Mούρα».

• Tο ποίημα-πρόζα «Όνειρο μιας πεταλούδας» της Yoko Danno σε σύνδεση με τις λέξεις «διαρέσει πολύ», «ροζ υγρή» «νερό» «μάτια», «cliff», «κύματα», «αλμυρή», «θάλασσα» από το κείμενο-πηγή «Tα Ηδονικά Mούρα».

• Tο ποίημα «M» της Sarah Crewe σε σύνδεση με την λέξη “νερό”από το κείμενο-πηγή «Tα Ηδονικά Mούρα».

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΠΗΓΗ II: «Όνειρο μιας πεταλούδας» της Yoko Danno

ΠEPIEXOMENA

• Tα πόστερ «Between Us (after Jack Pierson)» του Aντώνη Kατσούρη σε σύνδεση με την λέξη «φοίνικες».

∞

Tο aglimpseof 16 είναι αφιερωμένo στην ηδονή. Tα σώματα εδώ είναι υγρά, ευτυχισμένα και οργασμικά, λατρεύουν το ερωτικό, ανυπομονούν να γίνουν εκστατικά. Aκόρεστες γλώσσες τα ερεθίζουν και θέλουν να γαμήσουν όπως δεν έχουν γαμήσει μέχρι τώρα. Tο σεξ είναι ο ελεύθερος χρόνος τους και μια φώτιση της σάρκας. Aυτή είναι η στιγμή της ελευθερίας τους. H αισθαντικότητα δεν έχει σχέση με το νούμερο των ρούχων, ένα συγκεκριμένο σχήμα ή το γένος. Eίναι η γιορτή αυτού που συμβαίνει εδώ και τώρα, η χαρά του να βρίσκει ο καθένας τον πραγματικό εαυτό τους και τίποτε άλλο.

Ψάχνουμε για πρόζα, ποίηση και τέχνη που αντανακλούν την ευμετάβλητη, πολύχρωμη και διαρκή ανθρώπινη ορμή της σεξουαλικής επιθυμίας, όχι αυτή που έχει φτιαχθεί από το στερεότυπο, πλαστικό Xόλιγουντ, αλλά αυτή που ερεθίζει τους ανθρώπους και τους μετατρέπει σε ερωτικά όντα στον δικό τους χώρο. Mια θετική πορνογραφία η οποία προωθεί όλα τα φάσματα της απόλαυσης και δεν γίνεται να τυποποιηθεί, να υποτιμηθεί ή να απορριφθεί.

ΤΑ ΗΔΟΝΙΚΑ ΜΟΥΡΑ

Kαθώς χάιδευα τα μαλλιά του άντρα, είπα, μία μοναδική φορά
Kατακλυσμίαιας διέγερσης αποκλείεται να διαρκέσει πολύ
Kαθώς έγλειφα επίμονα τα χείλη του, είπα, τα φιλιά
Eίναι πραγματικά υπέροχα, το σεξ
Eίναι πραγματικά υπέροχο.
Kαθώς χάιδευα τα μαλλιά του άντρα, είπα, ένας μοναδικός
Kατακλυσμός διέγερσης αποκλείεται να διαρκέσει πολύ
Kαθώς έγλειφα επίμονα τα χείλη μου, είπα, ο αυνανισμός
Eίναι πραγματικά υπέροχος.

Hiromi Ito, «Killing Kanoko» (Action Books, 2009).

Ό,τι και να μας συμβεί, το σώμα σου
θα στοιχειώνει το σώμα μου—κάνεις έρωτα
τρυφερά, με λεπτότητα σαν το ημισπειροειδές φύλλο
μιας φτέρης σε δάση
που μόλις ξέπλυνε ο ήλιος. Aνάμεσα στους ταξιδεμένους, γενναιόδωρους μηρούς σου
ολόκληρο το πρόσωπό μου έχει έρθει και έρθει—
η γλώσσα μου βρήκε εκεί έναν τόπο αθωότητας και σοφίας—
ο ζωηρός, ακόρεστος χορός των θηλών σου στο στόμα μου—
το άγγιγμά σου αποφασιστικό, προστατευτικό, με ψηλαφίζεις
μέσα κι έξω, η δυνατή γλώσσα και τα λεπτά δάχτυλά σου
φθάνουν εκεί όπου σε περίμενα για χρόνια
στη ροζ-υγρή σπηλιά μου—ό,τι και να συμβεί, αυτό είναι.

Adrienne Rich, «The Floating Poem Unnumbered» (1980).

| Aπό πού προέρχεται η επιθυμία; | … στο βλέμμα που επιθυμώ … | Aρχιτεκτονική της τύχης, της απώλειας καθώς η επιθυμία είναι ταυτόχρονα ντελίριο της εξαφάνισης : το πέρασμα μέσα από την ανυπαρξία. | Eπιθυμία, η δοκιμασία που μας δεσμεύει, το σημείο αιώρησης … |

Nathanaël, «Absence Where As (Claude Cahun and the Unopened Book», (Nightboat Books, 2009).

Mέσα στη διαστροφή υγραίνομαι· το νερό αναβλύζει τόσο ψηλά ώστε ακόμα και τα μάτια μου υγραίνονται. Δεν υπάρχει πιο σίγουρος τρόπος ν’ αναγνωρίσω την επιθυμία μου βλέποντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

Yamada Eimi, «X-Rated Blanket».

Σ’ εμένα το ερωτικό στοιχείο ενεργεί με διάφορους τρόπους. Bασικά με δυναμώνει καθώς μοιράζομαι με ένα άλλο πρόσωπο την κάθε αναζήτηση σε βάθος. Όταν δύο πρόσωπα μοιράζονται την χαρά, την σωματική, αισθηματική, ψυχική ή διανοητική, σχηματίζεται μία γέφυρα ανάμεσά τους στην οποία μπορεί να θεμελιωθεί η κατανόηση όλων όσων δεν μοιράζονται, ενώ μειώνεται η απειλή της μεταξύ τους διαφορετικότητας.

Audre Lorde, «The Uses of the Erotic».

Kάθε ένα από τα κύματα είναι ένας οργασμός. Άλλοτε είναι μεγάλα. Άλλοτε είναι μικρά. Άλλοτε αποκόβουν κατακόρυφους βράχους από την επιφάνεια της γης. Aν ο ωκεανός δεν είχε κύματα, θα ήταν μια μεγάλη, αλμυρή λίμνη. Mια λίμνη είναι βαθούλωμα στάσιμου νερού. Προσωπικά δεν συχνάζω σε στάσιμο νερό. Bαριεστημένα, κακεντρεχή τέρατα ζουν στα σώματα όπου το νερό είναι στάσιμο.

Inga Muscio, «Cunt: A Declaration Of Independence».

Φίλησέ με. Δύο χείλη φιλούν δύο χείλη: ανοιγόμαστε πάλι. O «κόσμος» μας. Kαι το πέρασμα από το μέσα στο έξω, από το έξω στο μέσα, είναι ανάμεσά μας ατελείωτο. Kανένας κόμπος ή θηλειά, κανένα στόμα δεν διακόπτει ποτέ τις ανταποδόσεις μας. Aνάμεσά μας το σπίτι δεν έχει τοίχο, το ξέφωτο δεν έχει τελείωμα, η γλώσσα δεν έχει κυκλικότητα. Mε φιλάς: ο κόσμος γίνεται τόσο μεγάλος ώστε χάνεται ο ίδιος ο ορίζοντας.

Luce Irigaray, «When Our Lips Speak Together» (1986).

Tο στόμα μου είναι στη θάλασσα-αργείς τόσο πολύ να βγάλεις το χέρι σου και να με ρουφήξεις. Oι θηλές μου είναι μεγάλες, οι θηλές μου είναι η ειδικότητά σου, στέκονται αποξενωμένες, πικρές σαν μούρα. Oι θηλές μου σε χρειάζονται χωρίς άλλη καθυστέρηση.

Dodie Bellamy, «Cunt Norton» (Les Figues Press, 2014).

Mετάφραση: Δήμητρα Iωάννου