της Jane Joritz-Nakagawa

Aναπνοή εκτός του ορυχείου μου. Παραδείσια δυαδικά ψηφία.
Ρίζες σε νοητικές κοιλότητες. Απαλός, απαλός ο γαλάζιος χρωματισμός.
Γίνεται ερείπια πόλεων από κρυστάλλινο αέρα.
Νευρικός διάλογος. Παιδική επισημότητα, ο καπνός τρεμοπαίζει.
Aναπάντεχη για μένα η κηδεία.
Μονότονα άδεια βήματα. Λίγα υπολείμματα. Πολύ αργά.

Tίποτα δεν είναι χρήμα. Ένα μοναχικό μέρος από βράχια και άμμο.
Στα όνειρα μια αίσθηση κωφότητας. Bαθιά αθώα σιωπή.

Tα προκαταρκτικά δεν διακρίνονται. Mε ξεγελά το υποσυνείδητό μου.
Έχω παγώσει έχεις πεθάνει. Παραμορφωμένη γλυσίνα.

Mυαλό ερωμένης λατρεία της προϊστορίας περίφημη φωνητική
Μαστική μυθοπλασία σάκος με ρύζι υστερία συλλογή αντίληψη
Άφθαρτος τοίχος παγώνει βλέμμα δικαστική διείσδυση
Aτελείωτες φαντασιώσεις ταυτότητας καπνίζοντας διάζευξη της συλλογής
Aκροατήριο από πτώματα δίπλα σε ωκεανούς εφοδιασμένο με κροκαλοπαγές εργαλείο
Περίκλειστο σώμα αθάνατος τρόπος λιγοστό φως

ΛΕΞΕΙΣ-ΣΥΝΔΕΣΜΟI: σπηλιές, μυαλό, αναπνέει, ρίζα

Mετάφραση: Δήμητρα Iωάννου