Ψίχουλα, σπουδές και απομιμήσεις ύφους.
του Αντώνη Κατσούρη
Σιγά σιγά, η μυρωδιά
από το κέικ της Κέιτ που καίγεται
απλώνεται στον καθαρό αέρα της εξοχής.*
*
Μου πήρε σχεδόν μία ώρα για να περάσω 30 τραγούδια σε ένα CD για την Μ., αλλά δεν μπορώ να την αφήσω χωρίς μουσική. Της αρέσει να ακούει αυτά τα λίγο χαμένα τραγούδια από τη δεκαετία του ’60 στην κουζίνα της, όταν φτιάχνει τα κέικ για τη μικρή patisserie της. Και κάποιες φορές δανείζεται τους τίτλους τους για να δώσει στα κέικ της τα πιο παράξενα ονόματα… Riki Tiki Cake, Blueberry Blue Cake, Color Your Daytime Cake, Mellow Yellow Cake, 10.000 Sunsets Cake, Misty Mirage Cake… Το αγαπημένο μου, γεμάτο ψυχεδελικές θερμίδες κι επικίνδυνα παχυντικό, είναι το Fat Angel Cake. Το φτιάχνει κάθε Δευτέρα και Πέμπτη.**
*
Ένα ανοιξιάτικο πικ-νικ. Τι καταπληκτική ιδέα! Η ημέρα είναι ιδανική. Τι θα πάρουμε μαζί μας; Όλα τα καλά πράγματα… Το μικρό φορητό ψυγείο με δύο μπουκάλια λευκό, χιλιανό κρασί. Το καλάθι με τα σάντουιτς-κοτόπουλο, την καροτόπιττα, το κέικ που μόλις έφτιαξα και ζεστό τσάι στο θερμός. Επίσης χάρτινα πιάτα, μαχαιροπήρουνα και πολλές χαρτοπετσέτες. Αλλά δεν μπορούμε να πάμε για πικ-νικ χωρίς τραπεζομάντηλο και χωρίς αυτοκίνητο. Έχεις αυτοκίνητο;
*
Η μεγάλη μου αδελφή φορά το καρό φόρεμά της· για τον μπαμπά.
Η μεγάλη μου αδελφή αφήνει τα μαλλιά της μακριά· για τον μπαμπά.
Η μεγάλη μου αδελφή κλαδεύει τις τριανταφυλλιές του κήπου· για τον μπαμπά.
Η μεγάλη μου αδελφή πλέκει μία γκρι ζακέτα· για τον μπαμπά.
Η μεγάλη μου αδελφή γυρίζει νωρίς κάθε Σάββατο βράδυ· για τον μπαμπά.
Η μεγάλη μου αδελφή φτιάχνει το σούπερ κυριακάτικο κέικ της· για τον μπαμπά.
*
(φολκλορικό)
Στο μικρό χωριό μου, την πρώτη εβδομάδα κάθε Μαϊου, όλα τα κορίτσια σε ηλικία γάμου περνούν την δοκιμασία μίας μυστικής συνταγής. Φτιάχνουν το κέικ-του-γαμπρού, που αν τύχει και δεν φουσκώσει, τότε είναι η αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι το κορίτσι που το έκανε δεν είναι πια παρθένα – και τότε ποιός γαμπρός θα την ζητήσει; Εγώ αυτόν τον Μάιο δεν είμαι πια παρθένα, είμαι όμως μία μαθητευόμενη μάγισσα. Και το κέικ μου, φυσικά θα φουσκώσει, όπως θα φουσκώνει και κάθε Μάιο, αν και αυτό δεν έχει πια καμία σημασία γιά μένα. Αφού μία σοβαρή μάγισσα δεν παντρεύεται ποτέ. Και αν το επιθυμεί αληθινά μπορεί να έχει δικά της όλα τα αρσενικά του χωριού. Και αν το επιθυμεί αληθινά μπορεί να έχει δικά της, όλα τα παιδιά του χωριού.
*
Βρήκα το τραπέζι, όπως το αφήσαμε χθες το βράδυ. Με τα μπουκάλια του κρασιού, τα ποτήρια, τα πιάτα με τα υπολείμματα από το κέικ του Τ., τα λουλούδια που έφερε ο Α. (λευκά και κίτρινα γαρύφαλλα), τα γυαλιά που μάλλον ξέχασε ο Π. και δίπλα τους το fortune-cookie μου από το κινέζικο delivery. Στο χθεσινό παιχνίδι με τα cookies είχαμε αποφασίσει να τα διαβάζουμε δυνατά συμπληρώνοντάς τα με την φράση «in bed» στο τέλος. Κέρδισα εύκολα με μια «τύχη» ύποπτα υπονομευτική για ένα σπάνιο, μονογαμικό αρσενικό σαν εμένα… «Now is the time to try something new» – in bed. Όλοι γέλασαν με νόημα, εκτός από μένα και τον Τ.. Του χαμογέλασα και του έδωσα ένα φιλί. Θα το δοκιμάσω με σένα, του είπα στο αυτί.**
*
Σαν βότσαλο βυθίζεται
το κέικ-κακάο της Κέιτ
στα διάφανα νερά της πισίνας.*
*
Αν η Έμιλυ Ντίκινσον ήταν κέικ, θα ήταν κέικ-λεμόνι.
Αν η Σούζαν Σόνταγκ ήταν κέικ, θα ήτακ κέικ-αμύγδαλο.
Αν η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ ήταν κέικ, θα ήταν κέικ-της-Ακαδημίας.
Αν η Ζακλίν Σούζαν ήταν κέικ, θα ήταν κέικ-της-Ματαιοδοξίας.
Αν η Βιρτζίνια Γουλφ ήταν κέικ, θα ήταν το κέικ-κακάο της Κέιτ
Αν η Τζόαν Ντίντιον ήταν κέικ, θα ήταν κέικ-χωρίς-ζάχαρη.
Αν η Ανν Σέξτον ήταν κέικ, θα ήταν κέικ-χωρίς-οίκτο.
Αν η Κάθριν Μάνσφιλντ ήταν κέικ, θα ήταν κέικ-πιπερόριζα.
Αν η Σαπφώ ήταν κέικ, θα ήταν κέικ-περγαμόντο.
Αν η Γερτρούδη Στάιν ήταν κέικ, θα ήτακ κέικ-λοιπόν-ένα-κέικ.
*
Μπορώ να σας προσφέρω λίγο κέικ;
*
Χρειαζόταν μία τόσο βροχερή Τρίτη, για να μου συμβεί αυτό το μάλλον χαριτωμένο και ανώδυνο περιστατικό. Λυπήθηκα, υπερβολικά ίσως, τον μουσκεμένο ταχυδρόμο και τον προσκάλεσα για ένα γρήγορο και ζεστό τσάι., που το σέρβιρα στο στρογγυλό τραπέζι του χωλ με λίγο από το κέικ πού πήρα χθές από την Μ.. Παρακάλεσα τον νεαρό διανομέα να μην με αποκαλεί «κύριο» κι ενώ μιλούσαμε τυπικά για τα νέα της γειτονιάς, συνέβη το οικιακό «ατύχημα»… Ένα μικρό κομμάτι κέικ έπεσε στο παντελόνι του κι εγώ ενστικτωδώς έσκυψα για να το καθαρίσω με μία χαρτοπετσέτα. Και χωρίς να το θέλω – δεν είμαι απόλυτα σίγουρος τώρα που το ξαναθυμάμαι – ακούμπησα ελαφρά το δικό του «κέικ». Μου φάνηκε ότι ερεθίστηκε αλλά μπορεί να ήταν και η ιδέα μου, σίγουρα όμως κοκκίνησε και με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο αμηχανία. Κλείσαμε την κουβέντα μας σαν να μην είχε συμβεί απολύτως τίποτα, τον συνόδεψα στην πόρτα, του υπενθύμισα να μην με αποκαλεί «κύριο» και του είπα ότι υπάρχει κέικ κάθε Τρίτη και Παρασκευή. Η βροχή είχε σταματήσει κι έτρεξα στο τηλέφωνο για να πάρω τη Μ., να της μεταφέρω τα νέα για την επιτυχία του κέικ της και να της πω ότι από σήμερα είμαι το δεύτερο μέλος στο fan club του ταχυδρόμου. Το πρώτο μέλος του είναι η Μ., όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα fan club που έχουμε ιδρύσει -δέκα, ίσως και λίγο περισσότερα, ένα για κάθε άγνωστο ελκυστικό νεαρό του μικρού και ανησυχητικά ήσυχου προαστείου μας.**
*
Κάνε κάποιον ευτυχισμένο σήμερα – φτιάξε ένα κέικ!
Ένα κέικ-σοκολάτα για τον άνδρα στη ζωή σου.
Ή ένα λευκό κέικ πασπαλισμένο με μέντα, για «τα κορίτσια» που έρχονται για μπριτζ.
Φτιάξε ένα αφράτο κέικ για τη Γιαγιά, τόσο απολαυστικά ελαφρύ όσο και εκείνα που συνήθιζε να φτιάχνει.
Φτιάξε ένα κέικ – κάνε ένα πάρτι.
Φτιάξε ένα κέικ για να το πάρεις σε ένα πάρτι.
Φτιάξε ένα κέικ, μόνο και μόνο, επειδή αισθάνεσαι καλά σήμερα.***
*
Η Κέιτ αποτυγχάνει για έκτη φορά
να φτιάξει ένα απλό κέικ
και αποφασίζει να αλλάξει τον μικρό φούρνο της.*
*
Το αποφάσισα. Όσο μεγαλώνω, όλο και περισσότερο μισώ τον χειμώνα. Τον θεωρώ εχθρό μου και μία πολύ σοβαρή απειλή γιά τις λειτουργίες και τις διαθέσεις μου και δεν αποκλείω καθόλου την περίπτωση της χειμερίας νάρκης σε μία πιο προχωρημένη ηλικία. Και σήμερα ο χειμώνας, που μας είχε ξεχάσει, επανήλθε απρόσκλητος απειλώντας με χιόνι και παγετό. Η αντίδρασή μου αναμενόμενη, με τον Τ. να εισπράττει την υποθερμική υστερία μου. Του απαγόρευσα αυστηρά να ξαναφτιάξει τα εποχιακά κέικ του. Αυτά που συνήθως παραγεμίζει με αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς για να του θυμίζουν τα παιδικά χρόνια του σε εκείνη την υπερβόρεια γη που γεννήθηκε.
Ούτε ένα;, με ρώτησε.
Δεν χρειάζομαι ούτε ένα από αυτά τα δασοκομικά προιόντα σου, για να είμαι το αρκουδάκι σου, του απάντησα και ξαναπήγα γιά ύπνο.**
*
Αν έχετε εξαντλήσει ανεπιτυχώς όλες τις προσπάθειές σας, για να διεγείρετε την ερωτική και την σεξουαλική επιθυμία ενός νέου προσώπου που σας ενδιαφέρει ή για να ξαναδυναμώσετε τη φλόγα μιας αγάπης που σιγοσβήνει, μην βιαστείτε να απογοητευτείτε… Έχετε ακόμη μία τελευταία ευκαιρία επιτυχίας ακολουθώντας την παρακάτω μαγική συνταγή – στα μάγια της αυτό το πρόσωπο θα είναι πραγματικά ανυπεράσπιστο και ευάλλωτο.
Προτιμήστε μια Παρασκευή βράδυ και ξεκινείστε!
Φτιάξτε πρώτα ένα κέικ με παπαρουνόσπορο σε στρογγυλή φόρμα. Ψήστε το και αφήστε το να κρυώσει.
Στο κέντρο του κύκλου του ανάψτε ένα μοβ κερί και αφήστε το να καίει για εννέα λεπτά προσφέροντας την φλόγα του στον Πλούτωνα.
Τώρα σε ένα ροζ κομμάτι χαρτί γράψτε το όνομα αυτού του προσώπου, τον αριθμό 22 και τα σύμβολα ήλιος, σελήνη, πουλί και άνεμος.
Κάψτε το χαρτί στη φλόγα του κεριού.
Πάρτε τη στάχτη του, το κερί και το κέικ και θάψτε τα στην ανατολική πλευρά ενός πάρκου ή ενός κήπου.
Επαναλάβετε την μαγική συνταγή για τρεις εβδομάδες, την ίδια ημέρα και ώρα, με αφοσίωση, πίστη και υπομονή.
*
Μ’ ενα χιώτικο μαντήλι στα μαλλιά
η Κέιτ προσπαθεί και ξαναπροσπαθεί
για να πετύχει ένα κέικ μαστίχα.*
*
* Από τα 33 Χάικου για την Κέιτ, 2011.
** Από τα Ημερολόγια του Α. Ν., 2001-2010.
*** Από το Cookbook της Betty Crocker, 1950.