ΑΠΟ ΤΟ «ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ» ΣΤΗΝ «ΕΠΙΘΥΜΙΑ»
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΠΗΓΗ Ι: «Τι έγινε, ένα θεατρικό» της Γερτρούδης Στάιν.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

• Tο ηχητικό έργο «Δηλητήριο» της Ειρήνη Καραγιαννοπούλου σε σύνδεση με την λέξη «δηλητήριο»

• Tο ηχητικό έργο «Η σιωπή είναι πολύ ακριβή» της Ειρήνη Καραγιαννοπούλου σε σύνδεση με την λέξη «σιωπή»

• Η φωτογραφία «9,5-11 μ.» της Δήμητρας Ιωάννου σε σύνδεση με την λέξη «μήκος»

• Η πρόζα «Κέικ μετά το κέικ μετά το κέικ» του Αντώνη Κατσούρη σε σύνδεση με την λέξη «κέικ»

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΠΗΓΗ ΙΙ: «Κέικ μετά το κέικ μετά το κέικ» του Αντώνη Κατσούρη

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

• Το ποίημα «Σύμπτωση… Δεν είναι σύμπτωση» της Δήμητρας Ιωάννου σε σύνδεση με την λέξη «επιθυμία»

∞

Ένα θεατρικό, τι είναι ένα θεατρικό, ένα θεατρικό είναι ένα κείμενο που αρνείται το ρόλο του θεατρικού. Διαβάζεται σα μυθοπλασία, οι συμβατικοί χαρακτήρες λείπουν και δεν υπάρχει πλοκή. Ένα θεατρικό για το τι έγινε, σύμφωνα με τη Γερτρούδη Στάιν, είναι ένα θεατρικό για «την πεμπτουσία του τι έγινε». Στις «Διαλέξεις στην Αμερική» η Στάιν εξηγεί: «Κι έτσι εντελώς ξαφνικά άρχισα να γράφω θεατρικά. Θυμάμαι πολύ καλά το πρώτο που έγραψα, το ονόμασα «Τι έγινε, ένα θεατρικό», βρίσκεται στο «Γεωγραφία και θεατρικά» όπως όλα τα θεατρικά που έγραψα εκείνη την εποχή. (…) Είχα μόλις επιστρέψει σπίτι από ένα ευχάριστο δείπνο και τότε συνειδητοποίησα, όπως ο καθένας γνωρίζει, ότι πάντα κάτι συμβαίνει. Πάντα κάτι συμβαίνει, ο καθένας γνωρίζει πλήθος ιστορίες για τις ζωές των άλλων που συμβαίνουν συνέχεια, υπάρχουν ένα σωρό για τις εφημερίδες και υπάρχουν ένα σωρό στην προσωπική ζωή. Όλοι ξέρουν τόσες πολλές ιστορίες και ποιά είναι η χρησιμότητα τού να πεις άλλη μία ιστορία. (…) Όπως ήταν φυσικό αυτό που ήθελα να κάνω στο θεατρικό μου ήταν αυτό που ο καθένας δεν γνώριζε πάντα ή δεν έλεγε πάντα. Στον καθένα συμπεριλαμβάνω φυσικά και τον εαυτό μου, αλλά πάντα συμπεριλαμβάνω φυσικά τον εαυτό μου. Κι έτσι έγραψα το “Τι έγινε, ένα θεατρικό”».

Στο aglimpseof 7 αναδημοσιεύεται ως κείμενο-πηγή το έργο Τι Έγινε, Ένα Θεατρικό από το βιβλίο Γεωγραφία Και Θεατρικά, 1922.

∞

Τι Έγινε, Ένα Θεατρικό της Γερτρούδης Στάιν

ΠΡΑΞΗ Ι

(Ένας.)

Δυνατά και όχι καταρράκτης. Δεν είναι κάθε ενόχληση καταθλιπτική.

(Πέντε.)

Ένα μοναδικό ποσό τέσσερα και πέντε μαζί και ένα, δεν κάθε ήλιος ένα καθαρό σημάδι και μια ανταλλαγή.

Σιωπή υπάρχει στην ευλογία και καταδίωξη και συμπτώσεις που έχουν ωριμάσει. Μια απλή μελαγχολία καθαρά πολύτιμη και πάνω στην επιφάνεια και κυκλωμένη και παράξενα ανάμικτη. Ένα φυτικό παράθυρο και καθαρά πάρα πολύ καθαρά μια ανταλλαγή σε μέρη και ολοκληρωμένη.

Μια τίγρη ένα εκστατικό και κυκλωμένο παλτό ακίνδυνα ριγμένο με βούλες αρκετά παλιό ώστε να νομίζεται χρήσιμο και πνευματώδες αρκετά πνευματώδες σε μια μυστική και σε μια εκτυφλωτική αναστάτωση. Μήκος τι είναι μήκος όταν σιωπή γεμίζει το παράθυρο. Ποια είναι η χρησιμότητα μιας πληγής αν δεν υπάρχει κλείδωση και ούτε κολακεία και ούτε ετικέτα ούτε ακόμα μια γόμα. Ποιά είναι η κοινότερη ανταλλαγή μεταξύ πολύ γέλιου και περισσότερου. Η απροσεξία είναι απροσεξία κι ένα κέικ λοιπόν ένα κέικ είναι σκόνη, είναι πολύ πιθανό να είναι σκόνη, είναι πολύ πιθανό να είναι κάτι πολύ χειρότερο.

Παντζούρι και μοναδικό παντζούρι και Χριστούγεννα, ήσυχα Χριστούγεννα, ένα μοναδικό παντζούρι κι ένας στόχος ένα ολόκληρο χρώμα σε κάθε κέντρο και πυροβολισμός πραγματικός πυροβολισμός και τι μπορεί ν’ ακούσει, ώστε να μπορεί ν’ ακούσει εκείνο που φτιάχνει μια τέτοια κατάσταση προμηθεύοντας ότι είναι προσωρινό.

(Δύο.)

Επείγουσα δράση δεν υπάρχει στην προθυμία δεν υπάρχει στα ρολόγια και δεν υπάρχει στους υδάτινους τροχούς. Είναι η ίδια τόσο ουσιαστικά, είναι μια ανησυχία μια πραγματική ανησυχία.

Μια σιωπή μια ολόκληρη σπατάλη ενός κουταλιού για γλυκό, μια ολόκληρη σπατάλη κάθε μικρής φέτας, μια ολόκληρη σπατάλη συνολικά ανοιχτή.

(Δύο.)

Παράλυση γιατί είναι η παράλυση μια συλλαβή γιατί δεν είναι πιο ζωντανή.

Μια ιδιαίτερη αίσθηση μια πολύ ιδιαίτερη αίσθηση είναι γελοία.

(Τρεις.)

Υπαινίσσοντας μια εύστοχη αναμέτρηση με μια γαλοπούλα κι επίσης κάτι φρικτό δεν είναι ο μοναδικός πόνος που υπάρχει σε τόσο μεγάλη πρόκληση. Υπάρχει περισσότερη.

Το να ξεκινήσεις μια ομιλία είναι ένας παράξενος τρόπος για να πάρεις λερωμένα άνθη μηλιάς και  χρησιμοποιείται περισσότερο νερό, σίγουρα χρησιμοποιείται αν είναι να γίνει ψάρεμα, αρκετό νερό θα έφτιαχνε έρημο ακόμα και δαμάσκηνα, δεν θα άφηνε τίποτα να ρίξει σκιά γιατί παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχει πιο πρακτικό χιούμορ σε μια σειρά φωτογραφίες και επίσης σ’ ένα επισφαλές γλυπτό.

Οποιαδήποτε βιασύνη οποιαδήποτε μικρή βιασύνη έχει τόσο πολύ συντήρηση, έχει και επιλογή, έχει.

ΠΡΑΞΗ ΙΙ

(Τρεις.)

Τέσσερις και κανένας πληγωμένος, πέντε και κανένας ανθισμένος, έξι και κανένας ομιλητικός, οκτώ και κανένας ευαίσθητος.

Ένας κι ένα αριστερό χέρι σηκώνουν εκείνο το οποίο είναι τόσο βαρύ ώστε δεν υπάρχει τρόπος να προφερθεί τέλεια.

Ένα σημείο ακριβείας, ένα σημείο παράξενου φούρνου, ένα σημείο το οποίο είναι τόσο σκοτεινό ώστε ο λόγος που έμεινε είναι όλη η πιθανότητα να φουσκώσει.

(Οι ίδιοι τρεις.)

Μια φαρδιά βαλανιδιά μια αρκετά φαρδιά βαλανιδιά, ένα πολύ φαρδύ κέικ, ένα αστραπιαίο μπισκότο, ένα μοναδικό φαρδύ ανοιχτό και ανταλλάξιμο κουτί γεμάτο με την ίδια μικρή τσάντα που γυαλίζει.

Το καλύτερο το μόνο καλύτερο και περισσότερο με τα πόδια αριστερά πιο παράξενος.

Η πραγματική καλοσύνη υπάρχει σε όλα τα λεμόνια πορτοκάλια μήλα αχλάδια και πατάτες.

(Οι ίδιοι τρεις.)

Ένα παρόμοιο πλαίσιο μια καταλυπημένη είσοδος, μια μοναδική πόρτα και μια περιστοιχισμένη ατυχία.

Μια πλούσια αγορά όπου δεν υπάρχει μνήμη περισσότερου φεγγαριού απ’ όσο υπάρχει οπουδήποτε κι ακόμα όπου παράξενα υπάρχει ένδυμα κι ένα ολόκληρο σύνολο.

Μια σύνδεση, ένα μπολ μύδια σύνδεση, μια αξιολόγηση, ένα εισιτήριο και μια επιστροφή για ξεκούραση.

ΠΡΑΞΗ ΙΙΙ

(Δύο.)

Ένα κόψιμο, ένα κόψιμο δεν είναι μια μερίδα, ποια είναι η αφορμή για να ορίσεις ένα κόψιμο και μια μερίδα. Ποιά είναι η αφορμή για όλα αυτά.

Ένα κόψιμο είναι μια μερίδα, ένα κόψιμο είναι η ίδια μερίδα. Ο λόγος που ένα κόψιμο είναι μια μερίδα είναι ότι αν δεν υπάρχει βιασύνη κάθε στιγμή είναι το ίδιο χρήσιμη.

(Τέσσερις.)

Ένα κόψιμο και μια μερίδα υπάρχει κάποια ερώτηση όταν ένα κόψιμο και μια μερίδα είναι ακριβώς το ίδιο.

Ένα κόψιμο και μια μερίδα δεν εμπεριέχει ιδιαίτερη ανταλλαγή εμπεριέχει μια τόσο παράξενη εξαίρεση σε όλα εκείνα τα οποία είναι διαφορετικά.

Ένα κόψιμο και μοναδική μερίδα, μόνο ένα κόψιμο και μόνο μία μερίδα, τα περισσεύματα μιας γεύσης μπορούν να παραμείνουν και η δοκιμή είναι ακριβής.

Ένα κόψιμο και μια αφορμή, μια μερίδα κι ένα υποκατάστατο μια μοναδική βιασύνη και μια περίσταση που δείχνει ότι, όλο αυτό είναι τόσο λογικό όταν τα πάντα είναι καθαρά.

(Ένας.)

Ολομόναχη με την καλύτερη υποδοχή, ολομόναχη με περισσότερο από την καλύτερη υποδοχή, ολομόναχη με μια παράγραφο και κάτι που αξίζει κάτι, αξίζει σχεδόν οτιδήποτε, αξίζει το καλύτερο παράδειγμα που υπάρχει ενός μικρού ευκαιριακού αρχιεπίσκοπου. Αυτός ο οποίος είναι τόσο καθαρός είναι πολύτιμα μικρός όταν δεν υπάρχει νερό να πλυθεί. Πολύς καιρός πάρα πολύς καιρός δεν υπάρχει χρησιμότητα σ’ ένα εμπόδιο που είναι πρωτογενές κι έχει πηγή.

ΠΡΑΞΗ IV

(Τέσσερις και τέσσερις ακόμα.)

Γενέθλια, τι είναι τα γενέθλια, τα γενέθλια είναι ένας λόγος, είναι μια δεύτερη φορά όταν υπάρχει καπνός, είναι μόνο μία φορά όταν υπάρχει δηλητήριο. Είναι πάνω από μία φορά όταν η περίσταση που φανερώνει μια ευκαιριακή έξυπνη απόσπαση είναι ομόφωνη.

Μια κουβέρτα, τι είναι μια κουβέρτα, μια κουβέρτα έχει τόση ταχύτητα ώστε ζέστη πολύ ζέστη είναι ζεστότερη και δροσερότερη, πολύ πιο δροσερότερη σχεδόν πιο σχεδόν δροσερότερη από οποιαδήποτε άλλη εποχή συχνά.

Μια κατηγορία, τι είναι μια κατηγορία, μια κατηγορία είναι αυτό που προκύπτει και προειδοποιεί τον καθένα να είναι ήρεμος κι ένας ωκεανός κι ένα αριστούργημα.

Ένα έξυπνος δίσκος, τι είναι ένα έξυπνος δίσκος, ένα έξυπνος δίσκος κατά πάσα πιθανότητα εξασκείται κι ακόμα έχει δάχτυλα, έχει μικροσκοπικά πράγματα να κουνήσει και πραγματικά αν δεν ήταν για ένα απαλό γαλάζιο χρώμα θα υπήρχε καθόλου λόγος για τον καθένα να διαφέρει.

Η αντίρρηση και το τέλειο κεντρικό τραπέζι, η θλίψη του να δανείζεσαι και η βιασύνη σ’ ένα νευρικό συναίσθημα, η ερώτηση πρόκειται πραγματικά για πανούκλα, πρόκειται πραγματικά για ροδοδάφνη, είναι πραγματικά κρόκος στο χρώμα, η υπερνικήσιμη όρεξη που δείχνει την τάση να είναι θερμότερη, η ασφάλεια σ’ έναν γάμο και η ασφάλεια σ’ ένα μικρό στοιχείο απόσχισης, ο πραγματικός λόγος που είναι φθηνό το κακάο, η ίδια χρήση του ψωμιού όπως και κάθε αναπνοής που είναι απαλότερη, η ομιλία και η περιβάλλουσα μεγάλη λευκή μαλακή άνιση και ακανόνιστη διασκορπισμένη πώληση περισσότερου κι ακόμη το λιγότερο δεν είναι καλύτερο, όλ’ αυτά κάνουν μια θεώρηση της εποχής, ένα καπέλο σε μια κουρτίνα που με το να σηκώνεται ψηλότερα, μία προσγείωση και πολλά πολλά ακόμα, και πολλά ακόμα πολλά ακόμα πολλά πολλά ακόμα.

ΠΡΑΞΗ V

(Δύο.)

Μια τύψη, μια μοναδική τύψη κάνει μια εξώπορτα. Τι είναι μια εξώπορτα, μια εξώπορτα είναι μια φωτογραφία.

Τι είναι μια φωτογραφία, μια φωτογραφία είναι μια θέα και μια θέα είναι πάντα μια θέα ενός πράγματος. Πολύ πιθανό να υπάρχει μια φωτογραφία που δίνει χρώμα αν υπάρχει τότε υπάρχει εκείνο το χρώμα το οποίο δεν αλλάζει πια απ’ ότι άλλαζε όταν υπήρχε περισσότερη χρήση της φωτογραφίας.

∞

Μετάφραση: Δήμητρα Ιωάννου