ΟΤΑΝ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Μομφή Κατά της Κυβέρνησης ή Ένα Κείμενο Διαμαρτυρίας Χωρίς Υπογραφή

Ανήκουμε στην πλειοψηφία την οποία δεν υπηρετείτε όπως ορίζει το σύνταγμα.

Ανήκουμε στο 60.15% που δεν σας ψήφισε.

Είμαστε 18 και 27 και 40 και 54 και 65 και 82 ετών, τα άτομα κάθε κοινωνικού φύλου που έχουν δικαίωμα στην ποιοτική δημόσια εκπαίδευση και περίθαλψη, που αρνούνται να εργάζονται 10 ώρες την ημέρα ή να ζουν σε συνθήκες εργασιακής επισφάλειας και να μένουν στις λίστες του ΟΑΕΔ για χρόνια, που υποστηρίζουν την ισοτιμία και την προαγωγή ίσων ευκαιριών όπως και τη μέριμνα για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο δεν είναι προορισμένο να καεί κάποια στιγμή, όπως με θράσος ισχυρίζεστε.

Καθήκον σας είναι να φροντίζετε τα κοινά πράγματα, τη δημόσια γη, τη δημόσια περίθαλψη, τη δημόσια εκπαίδευση, τον σύγχρονο πολιτισμό, τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, την ποιοτική διαβίωση όλων μας. Εσείς όμως αδιαφορείτε για τα καθήκοντά σας. Σε μια πρωτοφανή απαξίωση του κοινού καλού εμφανίζεστε ως συνεχιστές της χούντας και παρωχυμένων πολιτικών αντιμετώπισης καίριων προβλημάτων σε σχέση με την κλιματική αλλαγή και το μέλλον του πλανήτη.

Συχνά ψηφίζετε τα αυταρχικά σας νομοσχέδια και τις διατάξεις με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, αποκλείοντας κάθε συζήτηση κι αιφνιδιάζοντας το κοινωνικό σώμα πριν προλάβει ν’ αντιδράσει. Τα πρωινά μας βρίσκουν με ακόμα λιγότερα δικαιώματα. Δεν έχετε την παραμικρή πρόθεση να φροντίσετε το κοινωνικό σώμα. Στέκεται εμπόδιο στην επιχειρησιακή πολιτική που προωθείτε μέσα σε τεχνητά εμπόλεμο κλίμα.

Ενισχύετε τον ιδιωτικό τομέα όπως ενισχύετε το μίσος.
Κατασκευάζετε εχθρούς όπως κατασκευάζετε ειδήσεις.
Κακοποιείτε την ανθρώπινη ζωή όπως κακοποιείτε το φυσικό περιβάλλον.

Χρησιμοποιείτε τη Βουλή ως εταιρική έδρα.
Συγχέετε τη χώρα με το τσιφλίκι.

Όταν υπονομεύετε θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, των μεταναστών και των προσφύγων, υπονομεύετε το δημοκρατικό πολίτευμα. Αποτελούμε το κοινωνικό σώμα πάνω στο οποίο εγκληματείτε μανιακά και ανενδοίαστα σε μια προσπάθεια επιβολής των αντικοινωνικών μέτρων διακυβέρνησής σας.

ΜΑΣ ΠΗΓΑΤΕ ΠΙΣΩ.

Μας πήγατε πίσω όταν προωθήσατε το αστυνομικό κράτος με το δόγμα «νόμος και τάξη».
Μας πήγατε πίσω όταν ενισχύσατε με 31,5 εκατομμύρια ευρώ την αστυνομία.
Μας πήγατε πίσω όταν συγκροτήσατε την Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων.
Μας πήγατε πίσω όταν αποπειραθήκατε να ελέγξετε και να λογοκρίνετε την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης.
Μας πήγατε πίσω όταν καταργήσατε τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων.
Μας πήγατε πίσω όταν εισηγηθήκατε την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των ανήλικων παιδιών.
Μας πήγατε πίσω όταν χρηματοδοτήσατε τα ΜΜΕ για να υπηρετούν την επικοινωνιακή πολιτική σας.
Μας πήγατε πίσω όταν επινοήσατε το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Δημοσίων Υπαίθριων Συναθροίσεων.
Μας πήγατε πίσω όταν θεσπίσατε τη χορήγηση του σήματος Glamping σε επιχειρήσεις που πραγματοποιούν έργα σε προστατευόμενες περιοχές Natura.
Μας πήγατε πίσω όταν αντικαταστήσατε το οχτάωρο εργασίας με το δεκάωρο.

Σας παρακολουθούμε. Είμαστε το ξένο σώμα στον αυταρχισμό. Είμαστε η ίδια η ανυπακοή. Είμαστε ο δημοκρατικός σας εφιάλτης.

Η διακυβέρνησή σας είναι αναχρονιστική, αυταρχική, διχαστική.
Η διακυβέρνησή σας είναι κακοποιητική, μισογυνική, προσβλητική.
Η διακυβέρνησή σας είναι αντικοινωνική και αντισυνταγματική.

Αντικαταστήσατε την ήδη πάσχουσα δημοκρατία με την τυραννία.

Ζητάμε την παραίτησή σας.

Mez Breeze

A Place Called Ormalcy

“A Place Called Ormalcy” is a dystopian fiction comprised of seven short text Chapters combined with embedded 3D tableaus. The work is designed to be viewed on mobile devices and desktop PCs. The story of “A Place Called Ormalcy” unfolds through a series of snapshots of the life of Mr Ormal, a law-abiding citizen who resides in the aesthetically cartoonish world of Ormalcy: Ormalcy exists in an alternative universe complete with its own idiosyncratic language patterns. The world initially presents as Utopian, and full of innocent “claymationesque” contented creatures and happy denizens, but as the story creeps along it becomes apparent that in actuality, this allegorical fiction in fact traces the makings of a disruptive dystopic society, one where citizens are forced to comprehend what can happen when trapped inside their own homes for the sake of their ‘safety’. It illustrates how fascist principles can arise in the most benevolent of places – the story emphasis lies with how nefarious a process this is, and how this disrupts all.

«Ένα μέρος με το όνομα Ανονικότητα» είναι μια δυστοπική μυθοπλασία που αποτελείται από επτά σύντομα κεφάλαια στα οποία έχουν ενσωματωθεί τρισδιάστατα tableaus. Το έργο είναι σχεδιασμένο για φορητές συσκευές και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Στο «Ένα Μέρος με το όνομα Ανονικότητα», η ιστορία ξετυλίγεται μέσα από μια σειρά επεισοδίων στη ζωή του Κυρίου Ανονικού, ενός νομοταγή πολίτη που κατοικεί στον κόσμο της Ανονικότητας όπου όλα έχουν την αισθητική κινουμένων σχεδίων: η Ανονικότητα υπάρχει σαν ένα εναλλακτικό σύμπαν με τα δικά του ιδιοσυγκρασιακά μοτίβα γλώσσας. Ο κόσμος αρχικά μοιάζει Ουτοπικός, αλλά όπως ξετυλίγεται σταδιακά η ιστορία γίνεται σαφές ότι στην πραγματικότητα αυτή η αλληγορική μυθοπλασία ιχνηλατεί ουσιαστικά την κατασκευή μια παρεμβατικής ουτοπικής κοινωνίας, στην οποία οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να κατανοούν τι ενδέχεται να συμβεί αν παγιδευτούν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια στο όνομα της «ασφάλειά» τους. Απεικονίζει τον τρόπο με τον οποίο οι φασιστικές αρχές μπορεί να αναδυθούν στα πιο καλοπροαίρετα μέρη – η ιστορία δίνει έμφαση στο πόσο φαύλη είναι αυτή η διαδικασία και πόσο αναχαιτίζει τα πάντα.
Μετάφραση: Δήμητρα Ιωάννου

Please, follow this link to watch “A Place Called Ormalcy:”

http://mezbreezedesign.com/vr-literature/a-place-called-ormalcy/

Mez first started deep diving into the Internet in the 1990’s to create digital works and she hasn’t slowed since. In 2019, Mez’s Virtual Reality Series V[R]ignettes won the 2019 QUT Digital Literature Award and Mez was awarded the 2019 Marjorie C. Luesebrink Award which: “…honors a visionary artist who has brought excellence to the field of electronic literature.”

Socrates Stamatatos

F*CK THIS COP(ING) MECHANISM

This performative collage/meme depicts the dysphoria that the police brutality creates in Greece. During the pandemic, the search for coping mechanisms in order to survive is desperate. While striving for emotional balance, the government pushes our limits further by strengthening the fear of existing in public spaces. To establish their fascist agenda, they conceal police brutality as their coping mechanism for COVID-19 outbreaks.

With the government monitoring our every move, the burden of creating safe spaces and healthy coping mechanisms becomes a personal matter. Being more than 5 months locked down, getting banned several times on social media, fearing a potential attack while collectively marching, builds a solitude chamber for each subject. The need for solidarity can’t be easily approached, or when it does, it comes with great cost, and gets stripped away eventually.

The Greek government not only vilified social media, by verbally attacking them and consistently banning people’s actions there, but they spent a significant amount of money on the Greek Media( ex. Major tv networks) to promote their agenda and far-right actions. As a result there are not many spaces left to exist, create, get informed, protest.

Being Queer in Greece and taking under consideration the massive attacks on several of our rights, the fear of being present in public places no longer seems like a dystopian nightmare. The nightmare transformed into reality with the collective memory notifying us that this common experience resembles a contemporary junta.
At the same time, the need for self care and coping with this junta keeps getting bigger every day. From a personal perspective, napping is the only outlet left as it creates an embracing and caring space, free from dysphoric thoughts and from being constantly bombarded with new unpleasant information.

Socrates Stamatatos is graduate from the Athens School of Fine Arts, Department of Theory and History of Arts with research focused on contemporary and queer arts. He has worked as an art mediator and assistant curator with many art organizations, such as the non-profit cultural organization NEON. He/She was also part of “FILOTIMO” a project commissioned by the Dutch based magazine “Are We Europe”. The project was nominated as a top recommendation by “The Guardian”. As a drag artist he/she has strong presence in the arts sector and has worked in many projects commissioned by various Greek cultural institutions, such as the Athens-Epidaurus Festival and the Greek Ministry of Arts,Culture and Sports to name a few.