ΑΠΟ ΤO «ΚΟΡΙΤΣΙ» MEXΡΙ ΤΗΝ «ΦΩΤΙΑ»
ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΠΗΓΗ: Το ποίημα «SNAFU» της Τοσίκο Χιράτα. Αναδημοσίευση από τη συλλογή “Other side river: free verse, edited and translated by Lisa Lowitz and Miyuki Aoyama, Contemporary Japanese Women’s poetry, volume 2 / “The Rock Spring collection of Japanese literature” published by Stone Bridge Press, 1995.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

• Η φωτογραφία «Ένα κορίτσι 100%» του Γιάννη Δρακουλίδη σε σύνδεση με την λέξη «κορίτσι»

• Το ποίημα «Μινιατούρες του Απρίλη» του Αντώνη Κατσούρη σε σύνδεση με την λέξη «Απρίλιος»

• Η φωτογραφία «Πες μου πόσο όμορφα είναι όταν ξυπνάς» της Δήμητρας Ιωάννου σε σύνδεση με την λέξη «απόδειξη»

• Η φωτογραφία «Abiquiu» του Misha de Ridder σε σύνδεση με την λέξη «φωτιά»

∞

Βασικά, δεν υπάρχουν ρολόγια σ’ αυτό το δωμάτιο. Βασικά, δεν υπάρχουν μέρες ή μήνες. Η θερμοκρασία είναι μη θερμοκρασία κι εσύ, λοιπόν, εσύ δεν ξέρω πού είσαι. Είμαι σε SNAFU (Situation Normal, All Fucked Up).

Το Τεύχος 8 (Απρίλιος-Μάιος 2011) αναδημοσιεύει το ποίημα «SNAFU» της σύγχρονης ποιήτριας Toshiko Hirata. Το ποίημα βρέθηκε στη συλλογή “Other side river: free verse, edited and translated by Lisa Lowitz and Miyuki Aoyama, Contemporary Japanese Women’s poetry, volume 2 / “The Rock Spring collection of Japanese literature” published by Stone Bridge Press, 1995. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ποιήματα της Toshiko Hirata στην: http://www.asu.edu/pipercwcenter/how2journal/archive/online_archive/v2_3_2005/current/translation/toshiko.htm

∞

SNAFU της Toshiko Hirata

Βασικά υπάρχουν επτά ρολόγια σ’ αυτό το δωμάτιο. Κάθε δείκτης στρέφεται στην αντίστοιχη κατεύθυνση. Κάθε δείκτης στρέφεται σε αντίστοιχους αριθμούς. Ένας δείκτης στρέφεται στη 1:10. Ένας άλλος στρέφεται στη 1:15. Ένας άλλος στη 1:21. Ένας άλλος στη 1:13. Ένας στη 1:02 κι ένας ακόμα στη 1:15. Σκέφτομαι, ω, αυτό το ρολόι λέει την ίδια ώρα που έλεγε το άλλο, αλλά εκείνο που στην αρχή έδειχνε 1:15 τώρα δείχνει 1:17. Ένα από αυτά δείχνει 6:45. Δεν είμαι σίγουρη αν είναι 6:00 π.μ. ή 6:00 μ.μ.. Οι μπαταρίες αυτού του ρολογιού άδειασαν πριν από αρκετά χρόνια. Το ρολόι πέθανε στις 6:45. Δεν μπορώ να βασιστώ στην ώρα του νεκρού ρολογιού. Θα αδιαφορήσω για τον χρόνο στο πρόσωπο του νεκρού ρολογιού.

Υπάρχουν επτά ρολόγια και αν τα έξι είναι ακόμα ζωντανά, τώρα είναι κάπου μεταξύ 1:02 π.μ. και 1:21 π.μ.. Αναρωτιέμαι αν 1:02 και 1:21 είναι η ίδια ώρα. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους; Η διαφορά δεν εξηγείται εύκολα. Αυτό που είναι ολοφάνερο είναι ότι δεν βρίσκεσαι εδώ τώρα.

Με άλλα λόγια δεν είσαι εδώ. Βρίσκεσαι στο όχι-με αυτού του δωματίου. Πού είσαι; Υπάρχουν τέσσερα ημερολόγια σ’ αυτό το δωμάτιο. Τρία από αυτά λένε ότι είναι 6 κι ένα από αυτά λέει ότι είναι 7. Το οποίο δεν σημαίνει ότι είναι 6 και όχι 7. Εξάλλου η ημερομηνία δεν καθορίζεται από την πλειοψηφία. Κι ακόμη, εγώ έχω αναλάβει να αλλάζω κάθε ημέρα τα επιτραπέζια ημερολόγια. Αυτό που κάνω δεν είναι πάντα σωστό. Συχνά κάνω λάθη. Απόδειξη ότι μία από τις σελίδες με ημερομηνία 6 είναι Δευτέρα, ενώ μία άλλη είναι Τετάρτη και η τελευταία είναι Σάββατο. Θα ήθελα σήμερα να ήταν Σάββατο. Το Σάββατο και την Κυριακή δεν πρέπει να πάρω τον υπόγειο και ν’ ανέβω στον 13ο όροφο του κτηρίου γραφείων. Φοβάμαι να μπω στο κτήριο. Φοβάμαι να μπω στο ασανσέρ γιατί είναι στοιχειωμένο, ίσως από τους δαίμονες. Συχνά φρακάρει από τα στοιχειά που μας κάνουν φάρσες.

Θα ήθελα σήμερα να ήταν Σάββατο. Το Σάββατο είναι η ημέρα που πάω στον οδοντίατρο. Δεν μ’ αρέσει ο οδοντίατρος, αλλά προτιμώ να πηγαίνω στον οδοντίατρο από το να παίρνω το ασανσέρ.

Βασικά, προσπαθώ να προσδιορίσω τον μήνα εδώ και αρκετό καιρό. Μπορεί να είναι Νοέμβριος αλλά δεν υπάρχει τρόπος να το αποδείξω. Υπάρχει μια σόμπα δίπλα μου, αν και δεν είναι αναμμένη η φωτιά. Αν άναβα φωτιά θα ζεσταινόμουν.

Τα πόδια μου είναι κρύα. Αν δεν ανάψω τη φωτιά, δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις. Δεν κάνει τόσο κρύο ώστε να είναι απαραίτητη η φωτιά. Μάλλον είναι Νοέμβριος τώρα, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρη. Υπάρχει ένα κλιματιστικό στο διπλανό δωμάτιο. Αν το ανοίξω, θα βγει αμέσως κρύος αέρας και θα νιώσω τη δροσιά. Αλλά δεν πολυσκέφτομαι ότι αυτό που μου χρειάζεται είναι αέρας.

Βασικά, το θερμόμετρο γράφει 17 βαθμούς. 17 βαθμοί είναι κανονική θερμοκρασία για Νοέμβριο, αλλά η θερμοκρασία δεν αγγίζει πάντα τους 17 βαθμούς τον Νοέμβριο. Ανεβαίνει στους 17 βαθμούς τον Απρίλιο ακόμα και τον Μάιο. Θα μπορούσε να είναι Απρίλιος τώρα.

Βασικά, η μνήμη μου λέει ότι ζεις εδώ μαζί μου. Το πρωί φεύγεις στις 8:05 κι επιστρέφεις αργά τη νύχτα. Ζούμε έτσι εδώ κα αρκετό καιρό. Αναρωτιέμαι αν μπορώ να βασιστώ στη μνήμη μου. Αναρωτιέμαι αν αυτό έγινε πολύ παλιά, και αν έχεις ήδη φύγει από αυτό το μέρος.

Αφού έφυγες από εδώ, πήγες κάπου για να ζήσεις με μια άλλη; Ή εγώ κι εσύ θα ζήσουμε μαζί; Του χρόνου, αφού αρχίσει ο νέος χρόνος και τα λουλούδια ανθίσουν, θα ζούμε εδώ μαζί; Υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλο ότι θα ζούσαμε μαζί; Ή έχεις πεθάνει εδώ και πολύ καιρό; Έζησες εδώ για δέκα χρόνια περίπου και πέθανες ξαφνικά πριν λίγα χρόνια; Έχω μείνει μόνη; Γιατί πέθανες; Ήταν από αρρώστια; Ένα ατύχημα;

Βασικά, δεν μπορώ να θυμηθώ πόσο χρονών είμαι. Βρήκα μια ταυτότητα στο συρτάρι μου. Λέει ότι είμαι 15 χρονών. Αυτό σημαίνει ότι τώρα είμαι 15 χρονών; Μόνο 15; Πρέπει να μελετήσω για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Πρέπει να εξασκηθώ στo εφαλτήριο του γυμναστηρίου. Αυτό σημαίνει ότι ήσουν όνειρο; Αυτό σημαίνει ότι δεν σε συνάντησα ποτέ; Θα σε συναντήσω μετά από πολλά, πολλά χρόνια; Θα σε συναντήσω όταν γίνω 23, οχτώ χρόνια από τώρα; Για ημερομηνία γέννησης δίνει τις 30 Ιουνίου, τις 30 Ιουνίου της εποχής Σόουα. Δεν θυμάμαι κάποια εποχή με το όνομα Σόουα. Δεν θυμάμαι καν να γεννήθηκα σ’ εκείνη την εποχή. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό αυτή η ημερομηνία γέννησης να μην είναι καθόλου δική μου. Δίπλα στην ημερομηνία γέννησής μου υπάρχει μια φωτογραφία. Είναι ένα κορίτσι που μου μοιάζει λίγο, παρόλο που είναι πολύ διαφορετικό από εμένα. Το μήκος και το στιλ των μαλλιών της είναι διαφορετικά από των δικών μου. Η έκφραση στο πρόσωπό της. Αυτός δεν είναι ο τρόπος που χαμογελάω. Δεν χαμογελάω έτσι. Σπάνια χαμογελάω. Αυτό δεν είναι το δικό μου πρόσωπο. Αυτή δεν είναι η δική μου ταυτότητα.

Γυμνάσιο του δήμου Κίτα Κιουσού Κιριγκαόκα. Δεν έχω ξανακούσει αυτό το μέρος. Δεν θυμάμαι να πήγα ποτέ σ’ εκείνο το γυμνάσιο. Τοσίκο Χιράτα. 4ο τμήμα της 9ης τάξης. Δεν είμαι εξοικειωμένη μ’ ένα τέτοιο όνομα. Αυτό δεν είναι το δικό μου όνομα. Αυτή δεν είναι η δική μου ταυτότητα. Ή αν είναι, αυτός εδώ ο άνθρωπος δεν είναι εγώ.

∞